- blad nr 19
- 1-12-2012
- auteur R. Sikkes
- Commentaar
Er gaat niets boven Groningen
Dat gebroken ruitje bleek in Groningen miljoenen waard. De gemeente klungelde wanhopig bij het verzelfstandigen van het openbaar onderwijs. Het stadsbestuur rekende zich ten onrechte rijk en zette blind door. Het resultaat van dat gerommel: dramatische bezuinigingen, geen vervanging meer, vacatures niet opvullen, grotere klassen.
Omdat de gemeente alsnog een paar miljoen bijpast bij het openbaar onderwijs, krijgen de bijzondere scholen óók 6,1 miljoen euro overgemaakt. De domheid van het Groninger college wordt zo financieel dubbel bestraft. Nee, er gaat echt niets boven Groningen.
Leuk natuurlijk zo’n meevaller voor onze collega’s in het bijzonder onderwijs, maar ja, het gaat wel om publiek geld dat op basis van een principe uit 1917 uitgekeerd wordt. Hoog tijd om de financiële gelijkstelling in een moderner jasje te steken, lijkt mij.
De Grunninger school-affaire leert ons meer. Gemeenten die nog denken over verzelfstandiging van hun openbare scholen moeten dat proces beter organiseren en zich niet rijk rekenen. Assen heeft er nu een stop op gezet.
Wat Amarantis, Boor en Groningen bij herhaling laten zien: het toezicht rammelt. Of het nu een openbaar of bijzonder bestuur is, de tegenmacht staat met lege handen. Het pleit voor het doordenken van nieuwe vormen. Niet meer bureaucratie, niet nog een toezichtslaag. Misschien moeten we denken aan andere instrumenten.
Nu kan de bond na een bestuurlijk drama naar de Ondernemingskamer stappen. Een lastige en lange procedure om wanbeheer aan te tonen. Te laat, want achteraf. Vooraf ingrijpen is beter, want nu zijn leerlingen en personeel de dupe van al het geblunder. Wat te denken van een initiatiefrecht voor medezeggenschapsraden om hun school door een expert financieel door te laten lichten?