blad nr 18
17-11-2012
auteur R. Sikkes
Commentaar

Koopkracht en kletskoek

De afgelopen week ging het naar aanleiding van de plannen voor de zorgpremie over standaardhuishoudens, één, twee of drie maal modaal en het effect op de koopkracht. De VVD’ers morren over de nivellerende effecten voor de beter betaalden. Inmiddels zijn de PvdA’ers er achter dat ook de bijstandsmoeder inlevert.
Waar niemand het echter over heeft is dat sommige groepen werknemers extra inleveren: overheid en onderwijs. Zij staan de komende jaren nog steeds op de nullijn.
Tot nu toe leverde onderwijspersoneel zo’n 2 procent per jaar in omdat de lonen in deze sectoren niet meestegen met de prijzen. Dat gaat nu nog weer een paar jaar door, dus neemt de koopkracht van conciërges, onderwijsassistenten, leraren en lectoren nog veel harder af dan in de plaatjes die het Centraal Planbureau over de zorgpremie produceert.
Dat soort bezuinigingen moet je natuurlijk ook meenemen wanneer je kijkt naar wat het kabinet-Rutte/Asscher overheeft voor onderwijs. Dat valt nogal tegen. Investeren? Nee hoor. Ik snap nooit waarom opeenvolgende kabinetten tegen beter weten in toch zeggen dat ze investeren in onderwijs. Ook nu weer. De nullijn vermindert de salarispost onderwijs met een slordige 250 miljoen. Dat heet geen bezuiniging omdat het geld ook nooit is uitgegeven, maar is het natuurlijk wel.
Het CPB is over de overige maatregelen ook duidelijk in de doorrekening en concludeert: ‘Netto investeringen onderwijs: 0.’ Terecht, want huisvestingsgeld voor scholen schuift van gemeenten naar onderwijs - dat is geen extra geld. De beloofde investeringen in professionalisering worden pas uitbetaald als arbeidsvoorwaarden zijn ‘gemoderniseerd’ en de bapo ingeleverd.
Dat investeringsverhaal is dus kletskoek. Samen met een dikke min voor de koopkracht en nog wat andere malligheden voor het onderwijs geen regeerakkoord om echt vrolijk van te worden.