• blad nr 15
  • 1-10-2011
  • auteur A. Moerman 
  • de Vereniging

 

Omgaan met verschillen is juist leu’

'Ooit wil ik een boek schrijven als ik later groot ben', dacht Maddy Hulshof vele jaren. Omdat haar zoon Gijs autisme bleek te hebben, diende de inhoud van dat boek zich als vanzelf aan. Komende maand leidt ze drie AOb-bijeenkomsten in over 'Recht doen aan verschillen'.

Autisme, asperger, pdd-nos, adhd/add... gedragsstoornissen en afwijkingen in overvloed. In elke klas zitten wel één of meer kinderen met een aparte gebruiksaanwijzing. Dat zal niet snel minder worden, want het overheidsbeleid is er op gericht om kinderen zo lang mogelijk in het reguliere onderwijs mee te laten draaien.
Hulshof is schrijfster van het dit voorjaar uitgekomen boek 'Dirigeren van de oceaan'. Daarin beschrijft ze de theorie rond autisme, afgewisseld met praktische verhalen en humoristische anekdotes over haar inmiddels twaalf jaar oude zoon Gijs. Behalve moeder is Hulshof ook al tien jaar leerkracht aan de St. Jozefschool in Zieuwent, een dorpje bij Lichtenvoorde. “Een luchtig boek, maar het gaat wel ergens over. Leerkrachten komen straks na een lange en vermoeiende werkdag naar die AOb-bijeenkomsten. Mijn taak is om ervoor te zorgen dat ze zin krijgen in het omgaan met verschillen.”
Hulshof zegt dat ze 'het woord gaat verkondigen'. In het kort komt het er op neer dat het omgaan met verschillen vaak als last wordt ervaren. Terwijl het juist leuk kan zijn. Om het goed te doen hoef je geen ingewikkelde cursussen te volgen of dikke boeken te lezen. "Als je iets wilt doen met autisme, dan kom je na lezing van bijvoorbeeld mijn boek een heel eind. Waar het om gaat, is dat leerkrachten verschillen omarmen. Dat ze oprecht nieuwsgierig zijn naar de achtergronden van kinderen. Ik denk dat leerkrachten met het hart op de juiste plek het verschil kunnen maken voor kinderen die afwijken van het gemiddelde.”

Rust nodig
Voor Gijs, met een IQ van 120, betekende het dat hij in zijn basisschoolcarrière veel structuur nodig had. Dus alles nog duidelijker uitleggen. Eerst het een dan het ander. Een eigen hoekje in de klas. “En dan nog raakt Gijs overprikkeld. In die acht jaar ging hij hooguit tien volle weken naar school, omdat hij gewoon meer rust nodig heeft dan andere kinderen. Dat moet je kunnen accepteren”, weet Hulshof.
Bij het omgaan met verschillen maakt het volgens Hulshof eigenlijk niet uit of je alleen praat over gedragsstoornissen of bijvoorbeeld ook over culturele verschillen. “Je hoeft geen deskundige te worden. Maar je moet wel intrinsiek nieuwsgierig zijn naar de achtergronden, de wil hebben om er wat van te maken met elkaar. Door verschillen te verwelkomen, rek je je eigen grenzen op. Mijn ervaring met Gijs leerde me dat je daar een beter mens van wordt. Ik weet zeker dat dit ook geldt voor leerkrachten die hun hart laten spreken”, zegt Hulshof. “Natuurlijk zitten er grenzen aan. De groep moet niet lijden onder het afwijkende gedrag. Maar die grens ligt verder weg dan menigeen denkt.”

De bijeenkomsten vinden plaats op 6 oktober in Hengelo (aanmelding gesloten), op 13 oktober in Ede en op 3 november in Lelystad. Aanmelden (week tevoren) via www.aob.nl/verschillen.

Dit bericht delen:

© 2023 Onderwijsblad. Alle rechten voorbehouden
Het auteursrecht op de artikelen in dit archief berust bij het Onderwijsblad, columnisten of freelance-medewerkers. Het citeren van delen van artikelen is toegestaan, mits met bronvermelding. Volledige overname, herplaatsing of opname in andere publicaties is slechts toegestaan na overleg met de hoofdredacteur via onderwijsblad@aob.nl Indien het gaat om artikelen van freelancers zal hiervoor een bedrag in rekening worden gebracht.