blad nr 16
16-10-2010
auteur W. Dresscher
Redactioneel

Ontzien

Het zijn rare tijden voor het onderwijs. De koningin zei in de laatste troonrede dat het onderwijs zou worden ontzien en kandidaat-premier Rutte beweerde bij de presentatie van het regeerakkoord dat hij gaat investeren in het onderwijs. Je zou dus bijna denken dat het onderwijs bij de komende bezuinigingen de dans ontspringt.
Niets is minder waar: op de begroting van 2011 boekte Balkenende IV op de valreep nog even een miljardenbezuiniging in, waarvan pakweg een kwart bij het onderwijs terechtkomt. Het bleek slechts een voorbode, want ruim een week later kwamen Rutte, Verhagen en Wilders met hun plannen. Het onderwijs krijgt er niets bij. Investeren doen de heren wel, maar met geld dat elders uit het onderwijs wordt weggehaald.
De nieuwe coalitie laat het Actieplan Leerkracht bijvoorbeeld intact, maar doet het in feite teniet met handhaving van de nullijn voor 2011. In het regeerakkoord is zelfs een constructie opgenomen waarin de regering de mogelijkheid krijgt om de salarissen op eigen gezag te bevriezen. Rutte sprak tegelijkertijd over meer ruimte voor de leraar. Je moet het maar durven.
Veel andere onderwerpen in de onderwijsparagraaf van het akkoord ogen evenmin constructief. Natuurlijk zijn er mooie woorden: meer geld naar de klas, minder bureaucratie. Maar de anderhalf miljard euro aan extra investeringen die nodig zijn om het onderwijs vooruit te helpen, zijn niet uitgetrokken. Tegenover de extra’s die Rutte het onderwijs voorspiegelt staat naast de nullijn bijvoorbeeld een forse bezuiniging op het budget van zorgleerlingen en moeten studenten hun masteropleiding voortaan zelf betalen.
Maar het heeft natuurlijk geen zin om te somberen. De AOb heeft een beter verhaal voor het onderwijs en dat blijf ik uitdragen. Samengevat komt het neer op toponderwijs voor elke leerling. Goed opgeleide docenten voor elke klas zijn daarvoor onontbeerlijk. Het onderzoek van Jaap Dronkers dat onlangs in het Onderwijsblad stond, maakte maar weer eens duidelijk dat de leerprestaties van scholieren aanzienlijk verbeteren als er een goede leraar voor de klas staat.
Die ambitie is haalbaar, als er tenminste in de leraar wordt geïnvesteerd. Zo’n investering is beslist geen gok: het nut is immers allang aangetoond. De internationale samenwerkingsorganisatie OESO meldde een jaar geleden al dat goede leerprestaties een positief effect hebben op economische groei. Daarom is het me een raadsel waarom het nieuwe kabinet onderwijs kennelijk vooral als kostenpost ziet.

Walter Dresscher, voorzitter AOb