blad nr 16
16-10-2010
auteur R. Sikkes
Commentaar

Geen cent extra

Het Convenant Leerkracht gaat door, maar het salaris van al het onderwijspersoneel wordt bevroren. Er komt 200 miljoen extra voor nascholing en kwaliteitsverbetering, maar op passend onderwijs wordt weer voor 300 miljoen bezuinigd. Het regeer- en gedoogakkoord van de combinatie Rutte-Verhagen-Wilders hangt van plussen en minnen aan elkaar. Het is natuurlijk prettig dat het kabinet het aow-akkoord van de vakbeweging wil overnemen. Misschien wel omdat een minderheidskabinet van CDA en VVD dat afhankelijk is van gedoogsteun van de PVV geen trek heeft in een robbertje vechten met de vakbeweging.
Voor de AOb is echter de nullijn onverteerbaar. Bovendien is het een ineffectieve maatregel, zo schrijft het Centraal Planbureau in een doorrekening van het akkoord. Wanneer de lonen in de overheidssector niet meestijgen, merk je dat later in de kwaliteit, schrijven de economen in hun advies aan het kabinet.
‘In dit akkoord zie je de prijs van de angst’, schrijft voormalig minister Ronald Plasterk begin oktober in de Volkskrant. De angst om iets te doen aan de woningmarkt, de mobiliteit, overheidstaken. Ondertussen komen er wel 110 duizend werklozen bij en daalt de koopkracht voor midden- en lage inkomens. Veel oneliners moeten de indruk wekken dat er ferme maatregelen worden genomen. Zo gaan de kinderen met een taalachterstand met ‘dwang en drang’ naar de voorschoolse voorziening. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Worden ze van huis gehaald door Mark Rutte? Naast die forse bezuinigingen op de onderwijssalarissen investeert dit kabinet verder geen cent extra in onderwijs. Nieuwe plannen en bezuinigingen houden elkaar in evenwicht. Van PVV en CDA was dat gezien hun verkiezingsprogramma’s te verwachten, maar de VVD wilde uitdrukkelijk investeren in de kenniseconomie. Rutte heeft dat niet voor elkaar gekregen, dat is jammer voor het onderwijs, maar ook jammer voor de economie. Want de economen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) zeggen keer op keer: onderwijs is het beste medicijn tegen crisispijn.