Spreiding stimuleren of kiezen voor kwaliteit

Spreiding van leerlingen is een zinloze bezigheid, de onderwijskansen van achterstandsleerlingen worden er helemaal niet beter van en misschien zelfs slechter.
Dat was de prikkelende conclusie van sociaal-geograaf Peter Gramberg in zijn proefschrift over de onderwijskansen van jongeren in elitewijken en achterstandsbuurten, waarmee hij alle landelijke kranten haalde.
Bij de schoolkeuze spelen andere motieven dan kwaliteit een rol², zegt een gemeenteambtenaar echter over het harde leven van alledag. Omdat eerst witte ouders weglopen en daarna de beter opgeleide allochtone vaders en moeders voor gemengde scholen kiezen, dreigen overal in Nederland scholen onder de opheffingsnorm te raken. In basis- en voortgezet onderwijs.
Het Onderwijsblad presenteert een drieluik over de dilemma¹s waar gemeenten en scholen voor staan: spreiding stimuleren of kiezen voor kwaliteit.
Aan het woord komt allereerst Peter Gramberg. Daarna volgen gemeentebestuurders en ambtenaren die vanwege de explosieve stijging van het aantal zwarte basisscholen in middelgrote gemeenten worstelen met de keuze tussen spreiding en kwaliteit. Ten slotte verhaalt directeur Piet Post van het Niels Stensencollege in Utrecht over de verwoede pogingen van zijn school om door kwaliteit voorop te stellen de aantrekkingskracht te vergroten. Desondanks blijkt ook in Utrecht een forse fusieoperatie noodzakelijk om het voortbestaan van een goed onderwijsaanbod te garanderen: het Stensen zal samenwerken en misschien wel fuseren met een andere school.