- blad nr 9
- 16-5-2009
- auteur E. Helder
- Column
De excursie
Mandy is een opvallend aanwezig meisje. Ik geef haar geen les, maar binnen een uur lijk ik haar beter te kennen dan mijn eigen leerlingen. Ze zegt wat ze denkt en ze denkt behoorlijk veel. “Stan is 23 en we hebben besloten dat ik aan de pil ga. Het wordt steeds serieuzer tussen ons.” Trots haalt ze een pilstrip uit haar tas en showt de strip aan de meiden. Mandy stijgt elke seconde meer in aanzien bij de meiden. Met een schuin oog probeert ze te signaleren of ik het nieuws ook heb meegekregen. “Mevrouw, heeft u een vriend of bent u getrouwd?” Bijna wil ik antwoord geven. Mijn collega is alerter dan ik en grijpt op tijd in. “Dat gaat je niks aan. Even doorlopen, meiden.”
Na een uitgebreide stadswandeling, een bezoek aan het Groninger Museum en de Martinitoren, komt er een verzoek van de meiden. “Mogen we een uurtje shoppen?” Mijn collega en ik vinden dat een prima plan. Terwijl de andere meiden rondstruinen in bekende modezaken, begeven Mandy en Marieke zich in een straatje met seks- en tatoeageshops. Op een veilige afstand houd ik de meiden in de gaten. Mandy haar ogen schitteren bij het zien van verschillende piercings in de etalage. “Kom, we gaan hier naar binnen. Ik ga een piercing laten zetten.” Ze trekt Marieke aan haar hemdje, kijkt nog even om en ziet mij dan op tien meter afstand van hen staan.
“Mandy en Marieke, kom eens even hier!” Ik zeg het zo dwingend mogelijk. Het werkt. In een slakkengang komen ze naar mij toe lopen. Mandy schiet meteen in de verdediging en gooit haar beste argument in de strijd. “Het mag van mijn moeder!” Alsof ik daarmee te overtuigen ben. “Maar niet van mij en ik ben vandaag verantwoordelijk voor jou.” Ik kijk haar nog een keer doordringend aan. “Heb je mij begrepen, Mandy?” Ze slaat haar ogen neer. Met een bijna onverstaanbaar ‘ja’ draait zij zich om, met Marieke in haar kielzog.
We sluiten de dag af met een etentje bij de pizzeria. De meisjes zijn erg onder de indruk van de beleefde ober. Stiekem maken ze foto’s met hun mobieltjes. Ze laten het resultaat onder de tafel aan elkaar zien. Mandy heeft genoeg lef om haar telefoonnummer aan hem te geven. Mijn collega en ik genieten van de gezelligheid. “Mevrouw, vindt u de ober ook een lekker ding”, schettert Mandy door het restaurant. Ik denk even na, maar Marieke is mij voor met haar reactie. “Echt weer een opmerking voor Mandy. Natuurlijk vindt ze de ober geen lekker ding. Hij is toch veel te jong voor haar!”
Twee weken later staat Mandy voor mijn klaslokaal. “Mevrouw, ik heb een piercing laten zetten!” Trots trekt ze haar T-shirt omhoog om haar ontblote buik te tonen. In haar navel schittert een kleine piercing. “Mijn moeder is mee geweest, hoor”, stelt ze mij gerust. “Die piercing staat je mooi, Mandy”, waarnaar ik haar shirt snel weer naar beneden trek. Net voordat ze zich wil omdraaien richt ze zich nog een keer tot mij. “Mevrouw, mijn verkering is trouwens uit. Ik heb nu met die ober. Leuk hé?”