- blad nr 2
- 31-1-2009
- auteur T. van Haperen
- Column
Internet helpt
Kijk, dat maakt nieuwsgierig, wat zullen leerlingen van mij vinden? Ik surf naar de site, vind mijn school, vier beoordelingen slechts, dat valt een beetje tegen, maar bij mijn vak staat het cijfer 10. Ik of een van mijn collega’s is dus perfect… wow! Enthousiast klik ik op alles wat in aanmerking komt, ik wil de naam weten, ben ik het of is het een van de anderen? Die zijn namelijk ook best goed, maar graag wil ik zelf de beste zijn. De site geeft geen sjoege, gelukkig kan ik inloggen, de afgeschermde omgeving noemt vast man en paard. Ik klik op die perfecte economieleraar… en weer geen naam. Mijn dagkoers blijft onbereikbaar. Zo is er niks aan.
Waar maakt dat CBP zich druk over? Inbreuk op de privacy, luidt het antwoord. In het internetbericht staat: ‘Een leerling schrijft over een leraar biologie: “Vreselijk slechte docent. Heeft totaal geen aanleg voor het onderwijs”.’ Van deze leraar biologie is de naam bekendgemaakt. Nou en? Herkenbare beoordelingen zijn spannend, leveren reacties op en die geven antwoord op vragen als: hoeveel leerlingen zijn dezelfde mening toegedaan? Hoe komen ze tot hun oordeel? Zijn de argumenten onderbouwd met feiten? Of regeert de emotionele interpretatie? Daarover praten, nadenken - de bioloog is ermee geholpen.
Ontkennen heeft namelijk geen zin. Met of zonder internet, dit is het gezicht van de meningsvorming in het onderwijs. Leraren zijn net voetbaltrainers. Als de afnemers de aanpak niet vreten, gaat het gisten. In het programma Voetbal Insite werd oud-international René van der Gijp gevraagd: ‘Ging in jouw tijd het gesprek wel eens over de trainer?’ Zijn antwoord luidde: ‘Altijd!’ Ook leerlingen praten voortdurend over hun leraren. Die doen trouwens hetzelfde, alleen gaat dan de schoolleider over de tong. En ja, dit proces heeft iets onaangenaams. De uitgewisselde boodschap is vaak rancuneus. Erger is: de stemmingmakerij vindt achter de rug van het lijdend voorwerp plaats.
Dit soort van internetfora maken deze nare kant van de mens zichtbaar. Doe daar dan je voordeel mee. Laat leerlingen anoniem tekeergaan, zie het als extra informatie, negeer de onzin en pas, indien nodig, de aanpak in de klas aan. En degene die daar geen zin in heeft, die kijkt lekker niet en regelt zijn zaken op zijn manier.
De uitspraak van het CBP moet dan ook zijn: Techniek laat zich niet tegenhouden, het verbod op de ene site, betekent de geboorte van de andere. Bovendien zijn er meer partijen die dit soort checks and balances goed kunnen gebruiken. Daarom gaan binnenkort ook www.beoordeelmijnschoolleider.nl en www.beoordeelmijnkamerlid.nl de lucht in. Van een toegankelijke en transparante meningenmarkt wordt namelijk iedereen beter.