- blad nr 2
- 31-1-2009
- auteur R. Sikkes
- Commentaar
Het onderwijs faalt!
De norm van Prem is alleen volkomen onduidelijk. Een jaar achterstand, maar ten opzichte van wat? Ten opzichte van de kerndoelen basisonderwijs? Ten opzichte van een intelligentietest die aangeeft dat er meer in zit dan de entreetoets aangaf? Of ten opzichte van ten minste een havo-advies, wat in de serie zo ongeveer de onuitgesproken norm lijkt te zijn voor een gelukkig schoolleven na de basisschool?
Natuurlijk moeten juffen en meesters alles op alles zetten om er uit te halen wat er in zit. Scholen moeten vanzelfsprekend consequent en duidelijk zijn over de resultaten, zodat ouders niet in groep 8 voor verrassingen komen te staan. En het onderwijs moet uitdaging bieden, door hoge, maar realistische verwachtingen van de leerlingen te hebben.
Het probleem is een beetje dat de maatschappij torenhoge verwachtingen van het onderwijs heeft, zonder nog naar de omstandigheden te kijken. De tijd en aandacht die scholen kunnen leveren is beperkt: van staatswege krijgt ieder kind in klassen van gemiddeld 25 leerlingen ongeveer duizend uur basisonderwijs. Binnen die randvoorwaarden moet het gebeuren en daarbinnen gaat er ook wel eens wat mis.
Prem huurt een kasteel af voor tien leerlingen, schakelt een team van docenten in voor een overdosis onderwijstijd en belt bekende Nederlanders voor een dot extra motivatie. Dan is het wel makkelijk om te roepen: het onderwijs faalt. En nu de serie vordert zie je dat ook hij dezelfde dingen tegenkomt als de basisschool om de hoek. Huiswerk niet gedaan, concentratieproblemen, motivatieblokkades, gedoe in de groep, faalangst, kinderen die op hun tenen lopen. Onderwijs is een mooi, maar moeilijk vak. Dinsdag beginnen de tien van Prem samen met ongeveer 154 duizend aan hun eindtoets basisonderwijs. Allemaal heel veel succes.