Juf gaat trouwen!

Jip en Janneke-bubbels en mierzoete bruidstaart. Juf gaat trouwen! En de hele klas feest mee. Op verschillende manieren. De ene juf organiseert een kinderreceptie. De andere maakt onderweg van stadhuis naar feestzaal een stop op de school. “Het was de mooiste dag uit míjn leven”, verzucht een leerling.

“Ik kan me nog heel goed voor de geest halen dat mijn juf ging trouwen”, vertelt Patricia Hooftman (33), groep 3-leerkracht van de Wijngaard in Hoofddorp. “Dat vond ik zo bijzonder. Ik wilde mijn leerlingen dat niet onthouden.” En dus werd haar klas erbij betrokken toen Patricia ‘ja’ zei tegen Rene (39).
“Het was eigenlijk geen overweging. In een jaar bouw je zo’n ontzettende band op met je leerlingen. Die horen er dan gewoon bij op je bruiloft”, vertelt Sandy Regtering (31), juf van groep 3 van de Willem Alexanderschool te Woerden. Vorig jaar vroeg Peter (32) zijn Sandy ten huwelijk. Voor de klas had ze het regelmatig over de op handen zijnde trouwerij. “Vijftig dagen voor de bruiloft heb ik een aftelkalender opgehangen. Elke dag kon er een hartje van de kalender worden gehaald. De leerlingen zagen zo hoeveel nachtjes het nog slapen was voordat ik ging trouwen. Soms vergat ik die kalender wel eens. Dan wezen de kinderen mij er steevast op.” Wanneer je leerlingen zo meeleven, horen ze ook op je feestje, vindt Sandy. “Aanvankelijk wilden we op onze trouwdag graag naar de school. Maar wij trouwden in Alphen aan den Rijn en de school staat in Woerden. Organisatorisch was het niet haalbaar. En dus hebben we mijn klas gevraagd naar Alphen te komen.”
Patricia zag het niet zitten haar leerlingen er op de officiële ceremonie bij te hebben. “Ik heb een lied gezongen voor Rene in het stadhuis. Het was de eerste keer dat ik solo voor publiek zong. Dat moment was heel spannend en emotioneel en dat wilde ik privé houden. Ook wilde ik geen kindergeluiden door de ceremonie heen.”
Maar Patricia’s leerlingen hoorden er wel bij op haar dag, vond ze. En dus gingen Rene en Patricia vanuit het stadhuis rechtstreeks door naar de school. “Zo’n honderd ouders en kinderen stonden op het plein met bogen op ons te wachten. Ze zongen een lied. Een paar meiden van groep 8 hielden mijn sleep vast toen we naar binnen gingen. Ik had plastic champagneglaasjes gekocht en Jip en Janneke-bubbels. Ook had ik een taart met een foto van ons erop laten maken. De hele taartceremonie – die we na de huwelijksvoltrekking al met de daggasten hadden gedaan - deden we in mijn klas nog eens dunnetjes over. Rene smeerde slagroom op mijn neus. De sfeer was ongedwongen. Zo’n trouwdag is best spannend. Het uitstapje naar school was een soort lolletje tussendoor.”

In de schijnwerpers
Ook Karin Reinerink (26), die voor de bovenbouw van montessorischool Lindenholt in Nijmegen staat, vierde haar huwelijk op school. Een week voor de echte bruiloft. “Ik zou gaan picknicken met mijn klas. Maar de dag voor de picknick kreeg ik te horen dat ik pas om twaalf uur werd verwacht. En dan niet op school, maar bij een ouder. Daar kreeg ik een bruidsjurk van een moeder aan. Mijn aanstaande, Peter (28), was ook opgetrommeld en kreeg een jasje van een vader aan. Samen moesten we naar school. Op het plein werden we ontvangen door de hele school. Mijn klas bleef met ons op het plein. De kinderen hadden een prieeltje gebouwd en dat versierd met witte ballonnen en witte duiven. Daaronder werden wij door de directeur getrouwd. Het was een soort generale repetitie. Het voelde zó echt, ik werd er helemaal zenuwachtig van. Op de echte bruiloft was ik dat niet eens. Tijdens het jawoord keken Peter en ik de directeur aan. Later zeiden we tegen elkaar: ‘We hadden elkaar natuurlijk aan moeten kijken’. Dat was een wijze les. Toen we echt voor de trouwambtenaar stonden, keken we elkaar wel aan tijdens het jawoord.”
Karin vervolgt: “Ook TV Gelderland was uitgenodigd door mijn collega’s. Ik houd er helemaal niet van in de schijnwerpers te staan. Maar dit had ik toch niet willen missen. Aanvankelijk wilde ik dat de kinderen bij de echte bruiloft zouden zijn. Maar de school staat in Nijmegen en wij trouwden in de buurt van Coevorden. Achteraf was dit veel beter. Nu had ik echt de aandacht voor de kinderen. Bovendien wilden veel kinderen aan mijn jurk zitten. Dat was nu prima. Maar dat had ik met mijn echte jurk aan niet leuk gevonden!”
Ook Anne-Marie Ponsen (56), kleuterjuf op basisschool Muhring in Dordrecht, wilde zich kunnen concentreren op de kinderen. En dus vierde zij haar huwelijk met Jaap (55) op school een dag voor de echte trouwdag. Net als Karin werd Anne-Marie door haar directeur getrouwd. Met sketches, cadeaus, liedjes en een heuse receptie. “Het was fantastisch”, memoreert Anne-Marie. “Jaap en ik zeggen nu dat we twee keer getrouwd zijn.”
De kinderen en hun ouders horen er echt bij, vindt ze. Toch wilde Anne-Marie hen er niet allemaal bij hebben op de dag zelf. “Ze zijn heel belangrijk, maar wel op een andere manier dan familie en vrienden dat zijn. Daarom had ik ook gezegd dat ik niet wilde dat de kinderen naar het stadhuis kwamen. Je bent nog steeds juf, op het moment dat een kind struikelt. Dat wilde ik niet. Op mijn trouwdag wilde ik alleen Anne-Marie zijn.”
Toch konden haar leerlingen het op haar trouwdag niet laten. “Bij aankomst stonden ze op gepaste afstand toe te kijken. Ze drongen zich totaal niet op. Alle kinderen zongen hetzelfde lied als op school. Dat klonk fantastisch buiten, wij hadden dit nooit willen missen.”

Taart en bubbels
Sandy kwam zelf met het initiatief haar leerlingen in de kerk in Alphen aan den Rijn uit te nodigen. “Ze stonden ons op te wachten met bogen voor de kerk. Ze gingen mee de kerk in en zongen tijdens de dienst een lied; een collega begeleidde hen op de gitaar. Het was ontroerend. Na de dienst stonden de kinderen op de trap voor de kerk opgesteld met bellenblazers. Ze hadden heliumballonnen met daaraan een kaartje: ‘Onze juf is getrouwd. Stuur dit kaartje naar haar wanneer u dit kaartje vindt’.” Terwijl Sandy en Peter foto’s gingen maken, kregen de kinderen in een speciaal daarvoor gereserveerd zaaltje taart en drinken. “Na de foto’s vervoegden wij ons weer bij hen. Ze deden een hilarisch stukje.” De kinderreceptie duurde maar drie kwartier. Sandy had het voor geen goud willen missen. Ook voor haar bruidegom was het een bijzondere ervaring. Sandy: “Omdat Peter de kinderen natuurlijk niet kent zoals ik, had ik hem van tevoren gevraagd zo af en toe even langs te komen op school. Dat heeft hij gedaan. Zo konden hij en de kinderen elkaar wat leren kennen. In de klas hebben we veel lol gehad. Ik denk wel dat daardoor de dag nog leuker is geworden.”
En de leerlingen. Wat vonden zij ervan? “Van collega’s hoorde ik dat de meisjes vooral tijdens de dienst heel dromerig waren. De jongens verveelden zich op den duur wel een beetje”, vertelt Sandy. Karin: “Er was een meisje dat zei dat het de mooiste dag van háár leven was.”

{kader 1}

Verlof

Wie gaat trouwen heeft recht op verlof. Zowel in het primair als in het voortgezet onderwijs krijgen gehuwden in spe een dag verlof voor de ondertrouw. In het basisonderwijs krijgt iemand twee vrije dagen voor zijn eigen trouwerij. In het voortgezet onderwijs vier dagen.

{kader 2}

Tips

• Benoem een collega tot ceremoniemeester. Laat iemand anders ouders en leerlingen informeren over je plannen. Anders loop je het risico dat dertig mensen je dezelfde vraag gaan stellen. Wanneer kinderen of ouders iets willen doen op de dag, is het handig als zij de ceremoniemeester hierover inlichten. Deze kan voorkomen dat jij de regie over je huwelijksdag verliest.
• Je leerlingen vinden je trouwerij misschien wel net zo spannend als jij. Tel dus samen met hen de dagen af. Maak een speciale kalender zodat zij elke dag kunnen ontdekken hoeveel nachtjes ze nog moeten slapen tot je gaat trouwen.
• Jij kent je leerlingen goed en weet hoe zij zullen reageren op jouw dag. Maar je partner natuurlijk niet. Nodig hem dus van tevoren uit in je klas. Zo kan hij je leerlingen ook een beetje leren kennen. Dat maakt je trouwdag voor hem nog specialer.

{fotobijschriften}

@B1:Peter Regtering trouwde zijn juf Sandy op 11 juli. Sandy’s leerlingen waren in de kerk in Alphen aan den Rijn aanwezig. Na de dienst was er een kinderreceptie.

@B1:Alle jongens hadden voor juf Sandy’s bruiloft een groen stropdasje geknutseld. De meisjes versierden hun haren met groene linten.

@B1:Tijdens de dienst waren de meisjes heel dromerig, wist een collega aan Sandy te vertellen. De jongens verveelden zich op den duur een beetje.

{einde kopij}