- blad nr 6
- 22-3-2008
- auteur G. Stemerding
- Redactioneel
Het oproer kraait
Hoe kan het in vredesnaam gebeuren dat er een miljard voor de leraar wordt uitgetrokken en de stakingsdreiging hand over hand toeneemt? Waarom worden er aan op zichzelf goede voornemens zulke onzinnige voorwaarden verbonden?
Een greep uit de ellende, die nu op de onderhandeltafels ligt:
-Leraren krijgen er op hun ‘top’ een ‘up’ bij als de bapo wordt afgeschaft. Hoezo, bapo afschaffen? Niemand brengt mij van het idee af dat de bapo ertoe bijdraagt dat leraren langer beschikbaar blijven voor het arbeidsproces.
-Inkorten van de salarisschalen onder het gelijktijdig afschaffen van de automatische periodiek. Invoering van een systeem van beoordelingsgesprekken. Hoezo beoordelingsgesprekken? Een onderzoek van de AOb in de bve-sector wees vorig jaar nog uit dat 66 procent van het personeel niet eens een functioneringsgesprek heeft met zijn leidinggevende. Maar misschien is goed personeelsbeleid in het onderwijs het afgelopen jaar explosief gegroeid…
-Elke regio zijn eigen salaris. Het werken in de vier grote steden en Almere zou significant zwaarder zijn dan in de rest van ons land. In de bve-sector wordt hier bijvoorbeeld bijna een derde van het beschikbare budget voor uitgetrokken. Als de minister al gelijk zou hebben, zou het inzetten van meer personeel of het uitgeven van zwaardere functies veel eerder voor de hand liggen. Nu lijkt het op een doekje voor het bloeden.
Niet voor niets dus dat het oproer kraait. Aan elke plus zit in deze voorstellen een min en de minnen overtreffen de plussen in beleving. En dan hebben we het nog niet eens over de salarisachterstand: structureel wil de minister niets doen. Goed dat we als AOb in alle cao’s ingezet hebben op een snelle realisering van de dertiende maand. Doen we als sociale partners tenminste zelf nog iets aan de inhaalslag.
Nog steeds kan minister Plasterk voor mij The man of the match worden. Maar dan moet hij dit jaar nog wel even snel een aantal dingen regelen. Bijvoorbeeld:
-Een wettelijke borging van de professionele ruimte van leraren. Laat de ‘hoe-vraag’ aan hen over.
-Een scholingsfonds van leraren, dat hun de mogelijkheid geeft zich zonder tussenkomst van de werkgever minimaal één keer in de carrière op te scholen.
-Een functiemix per sector als bekostigingsvoorwaarde, om verdere downgrading te voorkomen. Voldoende carrièremogelijkheden op de werkvloer!
-Een concreet uitzicht op een kortere carrièrelijn voor leraren, maximaal 12 stappen, zonder voorwaarden vooraf.
-En als toetje: een top voor iedereen die op zijn maximum zit.
Gerrit Stemerding, lid dagelijks bestuur AOb