blad nr 9
29-4-2006
auteur . Overige
Het juridisch probleem

Kantonrechter

Sinds september 1996 werk ik als psycholoog op een school voor speciaal onderwijs. Zoals het hoort werden met mij regelmatig functioneringsgesprekken gevoerd. De schoolleiding had weinig op mij aan te merken behalve op één onderdeel: mijn testresultaten. Die leverden in de ogen van de leiding een te hoog IQ op waardoor leerlingen naar het reguliere onderwijs moesten. Mij werd de wacht aangezegd. Samen met mijn raadsman van de AOb heb ik diverse gesprekken met mijn werkgever gehad. Die had eigenlijk maar een boodschap: ik kon vertrekken. Een voorstel van mijn raadsman voor bemiddeling werd van de hand gewezen. Vervolgens diende mijn werkgever een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst in. Hoewel mijn raadsman een uitstekend verweerschrift had geschreven, was het eind van het verhaal toch dat ik mijn baan kwijt ben. Hoe kan dit?

Uw werkgever heeft een verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst ingediend bij de kantonrechter. De centrale vraag in zo’n procedure is of er nog wel vertrouwen bestaat tussen werkgever en werknemer. In de meeste ontbindingsprocedures leiden de kantonrechters uit het feit dat de werkgever een verzoekschrift tot ontbinding indient al af dat er in ieder geval bij een van de partijen (de werkgever) kennelijk geen vertrouwen meer bestaat. Meestal komt de arbeidsverhouding dan tot een einde en onderzoekt de kantonrechter slechts of er in de zaak aanleiding bestaat een vergoeding aan de werknemer toe te kennen. In de onderwijssector ligt de zogenoemde kantonrechtersformule (grofweg: aantal dienstjaren maal maandsalaris) niet zo voor de hand omdat de werkloosheidsuitkering in de onderwijssector kwalitatief beter is dan in het bedrijfsleven.
Maar het is niet alleen de ontbindingsprocedure die u opbrak. Sinds de nieuwe regelgeving voor het speciaal onderwijs geldt de ijzeren wet van het IQ. Indien een leerling een hoger IQ heeft dan 60, dient hij door te stromen naar het reguliere onderwijs. Dan gaat het dus niet over de wijze waarop u tests afnam maar over werkgelegenheid, de schoolorganisatie en de formatie. Geen goede ontwikkeling, want terecht stelde u het belang van kind voorop. Uiteraard zal uw werkgever in alle toonaarden ontkennen dat het belang van de instelling aanleiding was voor het verzoek tot beëindiging van de arbeidsverhouding. Deze verborgen agenda valt echter in meer dossiers aan te tonen. Er is een (magere) troost. Het feit dat aan u een werkloosheidsuitkering èn een vergoeding van €14.000,- werd toegekend, betekent dat u niets te verwijten valt.