blad nr 9
29-4-2006
auteur . Overige
Column

Gemiste kans

Enige weken geleden behandelde de Kamer het wetsvoorstel over de tussenschoolse opvang, het overblijven. Ik heb al in 1999, toen ik mijn eerste amendement indiende om geld uit te trekken voor het overblijven, gevraagd om een goede en structurele regeling. In 2003 hebben we dat verzoek nog eens herhaald en daarbij ook een uitgewerkt plan aangeboden. Nu ligt er dan eindelijk een wetsvoorstel.
In het buitenland begrijpt men niet hoe het hier in Nederland geregeld is. Dat je tussen de middag je nog rot moet rennen om je kind thuis een boterhammetje te laten eten. Of dat je je kind achterlaat bij een met beperkte middelen georganiseerde overblijf, die vaak door de moeders zelf moet worden georganiseerd. Gelukkig hebben vele vrijwilligers veel inzet getoond, daar wil ik niets aan afdoen. Maar met de grote belangstelling voor de voor- en naschoolse opvang zouden we ook het middaguurtje toch goed moeten regelen. Helaas bevat het wetsvoorstel een minimale voorziening. Ik vind dat een gemiste kans. De scholen krijgen wel de verantwoordelijkheid om het te organiseren, maar ze krijgen daar zeer beperkte middelen voor mee. Ook had ik graag een structurele vergoeding voor de ouders geregeld, zodat er een sluitende dagindeling voor kinderen en hun ouders kan worden gerealiseerd. Gelukkig hebben we op het nippertje een paar kwaliteitseisen vastgelegd. Via een amendement op de wet wordt vastgelegd dat er een overblijfaanpak moet zijn, waarin bijvoorbeeld staat hoe er met kinderen wordt omgegaan. De communicatie met leidsters en ouders daarover wordt ook geregeld. Tevens moet er een veilige plek zijn waar kinderen hun boterham op kunnen eten en waar ze even kunnen spelen. Ook stelt het amendement dat ten minste de helft van de overblijfkrachten een op maat geboden scholing moet hebben gevolgd. Voor dit laatste blijven geoormerkte middelen beschikbaar.
Bij de evaluatie van het wetsvoorstel over twee jaar zal de toegankelijkheid worden beoordeeld, ook onder niet-gebruikers van het overblijven. Het zijn maar kleine stappen vooruit, maar een weg terug lijkt er niet meer te zijn. De PvdA zal zich blijven inzetten voor een goede en structurele regeling voor het overblijven.