blad nr 10
14-5-2005
auteur . Overige
Het moment

De waarheid

Ongeveer 57 jaar geleden beschuldigde de juf van de tweede klas mij van het wegstoppen van een balletje in mijn kastje. Ik moest nablijven en bekennen dat ik het gedaan had. Daar ik het niet gedaan had, bleef ik volharden. Ik moest mee naar het schoolhoofd, die de waarheid boven tafel probeerde te krijgen. Lang hield ik stand, maar uiteindelijk brak ik. Ik had mijn (alleenstaande) moeder beloofd op de kleintjes te passen en de tijd drong, dus gaf ik maar toe.
Na vele jaren ontmoette mijn zusje tijdens een wandeling ons oude schoolhoofd, meester Nijdam. Hij was inmiddels 96 jaar. Ze praatten onder andere over mijn broer en mij. Hij wilde me graag nog eens ontmoeten, omdat ik bij hem in de zesde klas had gezeten. Verrast dat hij nog leefde, bezocht ik hem kort daarop. We haalden vele herinneringen op en ik vertelde dat ik 33 jaar in het onderwijs had gewerkt. Bij ons afscheid kreeg ik zijn zelfgeschreven boek te leen ‘Uit het leven van een schoolmeester’. In één adem las ik het uit. Het was mijn schooltijd! Vanwege mijn enthousiasme kreeg ik het boek cadeau. Tijdens dit bezoek haalde ik aarzelend het verhaal over het ‘balletje’ aan. Hij luisterde aandachtig, ook naar de reden waarom ik had ‘bekend’. Hij zei: ‘Jammer dat ik dit nooit geweten heb. Had het me maar gezegd.’ Ik was hevig ontroerd, want de waarheid werd geaccepteerd.
In mijn werk heb ik steeds geprobeerd achter de waarheid te komen als een kind werd beschuldigd. De ervaring had me iets waardevols geleerd.

Henny Veenstra-Kürten