blad nr 5
5-3-2005
auteur . Overige
Column

Daadkracht

Minister Van der Hoeven van Onderwijs wil de islamitische scholen aanpakken. Zij wil dat oprichters van de - vooral islamitische - nieuwe scholen voortaan vooraf duidelijk maken hoe ze de ‘ononderhandelbare waarden van onze samenleving’ gaan overdragen. Optisch lijkt dat daadkracht. Merkwaardig is echter dat de minister zulke eisen slechts stelt aan nieuwe scholen en niet aan alle scholen. Zij rechtvaardigt dit met het argument dat islamitische scholen een hoog risico betekenen voor kinderen om in een isolement te geraken en in de praktijk een hoge concentratie hebben van leerlingen met een onderwijsachterstand. Maar aan deze risico’s doet de minister dus niets bij bestaande scholen. Integendeel, de minister doet niets om de zwarte scholen in de wijken te helpen en holt de positie van de gemeente uit om samen met de scholen onderwijsachterstandsbeleid te kunnen uitvoeren. Zij gaat voorbij aan twee problemen:
- Ouders zien hun keuzevrijheid verminderen door de ongelijke situatie die er tussen scholen bestaat. Zij kiezen dan tegen hun zin voor een school buiten de eigen buurt, omdat zij bang zijn dat de school in de buurt niet de gewenste kwaliteit en het veilige schoolklimaat kan bieden. In andere gevallen wordt hun keuzevrijheid beperkt, omdat scholen met wachtlijsten werken of bepaalde leerlingen weigeren.
- De positie van het openbaar onderwijs is verslechterd en daardoor kunnen openbare scholen niet altijd het maatwerk bieden dat zij zouden willen bieden.
De PvdA verdedigt een aanpak die alle scholen in staat stelt om gezamenlijk de problemen van deze tijd aan te pakken. Dat betekent allereerst een acceptatieplicht voor alle scholen. Tevens pleiten wij ervoor dat scholen samen een leerlingpopulatieplan maken over het plaatsings- en verwijzingsbeleid. Ook moeten ouders en leraren meer (mede)zeggenschap krijgen. Zij moeten samen invulling kunnen geven aan het opvoedkundige klimaat op de school. Het openbaar en bijzonder onderwijs moeten gelijkheid krijgen in bestuursvorm en rechtspositie. Dan worden ongewenste neveneffecten van ons onderwijsbestel pas werkelijk aangepakt.