- blad nr 12
- 16-6-2001
- auteur D. van 't Erve
- Redactioneel
Verplichtingen werkgevers rond wao moeten aangescherpt
Uitgangspunt van de voorstellen van de commissie-Donner is dat alleen zieke werknemers die geen enkele kans op werk meer hebben een wao-uitkering krijgen. Gedeeltelijk arbeidsongeschikten moeten weer aan het werk en als dat niet lukt, belanden ze in de ww of bijstand. Bovendien moet de werkgever zich twee jaar lang inspannen om de werknemer weer aan het werk te krijgen. Hij moet het loon doorbetalen en de werknemer ander passend werk aanbieden of helpen bij het zoeken naar werk bij een andere werkgever. De werknemer moet hieraan actief meedoen, anders loopt hij het risico minder loon te krijgen of te worden ontslagen.
Frans Lathouwers, juridische dienst AOb, ziet de huidige verplichting van werkgevers om ander werk te zoeken voor de zieke werknemer als Œillusieregelgeving¹. Hij vreest dat de nieuwe voorstellen niet veel meer zullen uithalen. ³Nu al zijn er verscheidene wetten, zoals de arbo-wet of de Wet op de reïntegratie arbeidsgehandicapten, die moeten voorkomen dat werknemers lang thuis komen te zitten. Maar al die regels helpen niet veel.²
Zo heeft hij nu een zaak lopen bij een grote onderwijsinstelling. Een docent werd ziek, na ruim 25 jaar zonder klachten gewerkt te hebben. Diagnose: burn-out. Een jaar later begon hij met een reïntegratietraject, maar volledig terugkeren bleek hij toch niet vol te kunnen houden. ³Hoewel de werkgever hem liever in de wao ziet belanden, houdt de bedrijfsarts de rug recht en keurt hem arbeidsgeschikt. Desondanks vindt de arbo-dienst dat de docent nu voor slechts vijftien lessen kan worden ingezet om te voorkomen dat de docent weer overspannen raakt², vertelt Lathouwers. ³Maar daarmee kan de werkgever niet akkoord gaan. Tijdens gesprekken op school zit de rector strak uit het raam te kijken of zelfs te telefoneren. Schofterig vind ik dat en het maakt heel duidelijk dat ze van deze docent gewoon af willen. En dat terwijl het bestuur meer scholen onder zich heeft, waardoor herplaatsing heel goed mogelijk zou zijn. Hoewel de docent met veel plezier lesgeeft, wordt het voor hem op school niet prettiger. De werkgever besluit het nu over een andere boeg te gooien: opeens zou de docent niet goed functioneren. Dat was zo¹n klap in zijn gezicht dat hij de druk niet meer aankon en zich maar opnieuw ziek heeft gemeld. Het hele proces begint nu weer van voren af aan.²
Het is volgens Lathouwers een van de vele schrijnende voorbeelden. ³Aan het eind van het verhaal is altijd de werknemer de dupe. Ook al winnen de werknemers het in de rechtbank uiteindelijk van de werkgever. De emotionele gevolgen van een langdurig proces wegen niet op tegen financiële genoegdoening.²
Voor wijziging van de wao moet nog een lange weg afgelegd worden. Eerst brengt in het najaar de Sociaal-economische raad, waarin werkgevers en werknemers zijn vertegenwoordigd, advies uit. Daarna komt het kabinet met een standpunt.