- blad nr 20
- 20-11-2004
- auteur J. van Aken
- de Vereniging
Groepsraad postactieven
“De werkgroep wao vraagt om begeleiders voor mensen die herkeurd zullen worden. Die mensen kunnen steun gebruiken.” Met deze oproep begint voorzitter Aly Kremer de vergadering. Zo’n veertig afgevaardigden uit de regio’s zijn bijeen voor de groepsraadvergadering van de postactieven.
“Wat de algemene ledenvergadering is voor de bond, is de groepsraad voor de postactieven. De leden kunnen het bestuur van de groepsraad controleren en bijsturen”, vertelt secretaris Wim Kleisen. Het bestuur informeert de groepsraadleden over wat gedaan is en de bedoeling is dat de leden dat doorspelen binnen hun regio’s. Ook in de rayons doen de postactieven aan klantenbinding door halfjaarlijkse regiobijeenkomsten, die met zestig tot honderd man goed bezocht worden. “Maar in een aantal rayons kan het nog op poten gezet worden”, zegt Kremer.
“Bij vragen en kritiek kunnen de leden natuurlijk bij ons terecht”, zegt Kleisen. Het bestuur probeert dan een antwoord te vinden of iets recht te zetten. Niet altijd snel genoeg naar smaak van de leden blijkt tijdens de vergadering. “Het moet geen jaar duren voordat er antwoord op een vraag komt, dat is triest”, vindt een man. “Je hebt een beetje gelijk”, reageert Kremer. “Twee beetjes”, antwoordt de man onder gelach.
Het antwoord had uit de zogeheten platformvergadering moeten komen, maar die is door omstandigheden al een tijd niet geweest. De platformvergadering is een bijeenkomst van een dagelijks bestuurder, een hoofdbestuurder, mensen van het ABP en twee postactieven.
Trouw
AOb-medewerker Jan Roos is aanwezig om de postactieven bij te praten over wat het ABP met hun pensioenen doet. “Het ABP heeft goed geboerd dankzij Bush, want ze hebben gigantisch aan de olie verdient”, begint Roos. Waarna een verhaal over rendementen, indexeren en dekkingskaders volgt.
De AOb wil gepensioneerden en wao’ers graag bij de bond houden. “De leden zeggen: ik ben altijd lid geweest en ik blijf de bond trouw”, zegt Kleisen. De contributie voor postactieven is een goede honderd euro, volgens Kleisen. “Lager dus dan voor werkende leden, omdat gepensioneerden minder diensten afnemen.”
Wim van Essen (69) is zo’n gepensioneerde die de bond trouw blijft. Hij werd al lid op de kweekschool. “Dat was zo rond 1956, onderhand ben ik straks vijftig jaar lid.” En hij blijft lid, een kwestie van ideologie en solidariteit. “Lid zijn van de bond heb ik van thuis meegekregen. Mijn vader was meer dan zestig jaar lid van de Bouwbond. Zoals op 2 oktober bleek, je staat met zijn allen sterk.”
Na diverse functies binnen de bond, kwam hij een jaar of zeven geleden bij de groepsraadvergadering terecht. “Het is nuttig, maar mensen zijn soms erg met zichzelf bezig. Al is dat heel begrijpelijk. Wij zitten in een gouden situatie. We hebben een goed pensioen waar we heel goed van kunnen rondkomen. Ik maak me wel eens zorgen over de jongeren.”
Nu is Van Essen bezig met een cursus internetgebruik voor ouderen. “Eerst was het een pilotproject in Amersfoort. Het hoofdbestuur heeft gezegd dat het goed is om de cursus landelijk te verspreiden. Ik heb een aantal lessen geschreven waarmee mensen zelf aan de slag kunnen om te leren mailen, informatie te zoeken en een zoekmachine te gebruiken. Het is nu aan de groepsraadleden om het in hun gebied te verspreiden.”
Meer informatie: Wim Kleisen wkleisen@zonnet.nl