- blad nr 17
- 9-10-2004
- auteur D. Hollander
- Redactioneel
Nee tegen 'ieder voor zich'
Vooroordeel 1: De vakbeweging krijgt geen mensen meer op de been.
Honderdduizend demonstranten, daar mikte de FNV op. Minder zou teleurstellend zijn. Het werden er zeker twee keer zoveel, misschien wel drie keer.
Vooroordeel 2: Er komen alleen babyboomers die zo snel mogelijk willen stoppen met werken. Alleen de grijze golf mort.
Opvallend was de enorme variëteit in leeftijd. Jazeker, er liepen er heel wat rond in de categorie 45 tot 55 jaar. Maar er waren ook veel twintigers en dertigers, bijvoorbeeld uit de verpleging en het onderwijs. En nogal wat ouders hadden hun kinderen meegenomen zodat ze ook een keer konden meemaken wat een demonstratie is.
Vooroordeel 3: Leuk zo'n gratis reisje naar Amsterdam, gaan we ook even naar de Bijenkorf.
Ze kwamen overal vandaan, al om 10 uur arriveerden ze op het Museumplein. Groningers waren al vanaf 6.00 uur onderweg. Wie vanuit Utrecht de trein van 10.00 uur nam, kwam pas om 13.30 uur aan in Amsterdam. En dan moest je het Museumplein nog zien te bereiken. Ze hebben er urenlang gestaan in een steeds dichter wordende massa, zodat je geen kant meer op kon. En men vertrok pas na de slottoespraak van FNV-voorzitter Lodewijk de Waal om 14.30 uur. Daarna was het lang worstelen om weer in de trein naar huis te komen.
De Algemene Onderwijsbond, de grootste van de kleintjes, was duidelijk aanwezig. Vmbo-scholengemeenschap Maarsbergen had 2500 broodjes gebakken en die werden tijdens de manifestatie door leerlingen van de praktijkschool uitgedeeld.
De AOb-stand had nog meer te bieden en daar maakten de demonstranten zo driftig gebruik van dat het om 13.00 uur al 'gedaan' was. Een paar getallen. Tienduizend hoofdlinten, 2000 koksmutsen, 1800 ballonnen, 1000 T-shirts, 55 vlaggen. Na afloop was iedereen in de AOb-tent uitgeput, maar ook heel tevreden. En toen de massa zich van het plein had verwijderd, openden de wolken zich. En zo hoort het.
Het begon in Rotterdam
Aan de demonstratie in Amsterdam op 2 oktober is heel wat voorafgegaan. Overal in het land zijn grote en kleine prikacties gehouden. In Amsterdam lag op 28 september het openbaar vervoer plat, gemeenteambtenaren staakten. Honderden AOb-leden, onder andere van het roc Amsterdam onderbraken hun werk om aan de manifestatie op de Dam deel te nemen.
AOb-bestuurder Gerrit Stemerding was de afgelopen weken op talloze bijeenkomsten om de mensen op te roepen vooral naar de landelijke demonstratie te komen. Op 2 oktober staat hij in de stand van de AOb op het Museumplein tevreden naar het resultaat te kijken. Het is allemaal boven verwachting: “Iedereen heeft vreselijk zijn best gedaan om deze massale opkomst voor elkaar te krijgen, maar ik moet wel zeggen dat het allemaal in Rotterdam begon. Daar werd op vijf roc’s het werk neergelegd, de AOb-bestuurders in die regio hebben er heel hard aan gewerkt. In het begin was er overal toch wat aarzeling: zouden mensen wel komen? Voor veel kaderleden is zo’n massale actie nieuw, ze moeten er vertrouwen in krijgen. Maar het is allemaal gelukt en door de massale opkomst in Rotterdam sloeg toch een beetje de vlam in de pan. Dat had een heel positieve uitstraling op de rest van het land, het gaf vertrouwen. Dus de victorie begon in Rotterdam.”