- blad nr 13
- 26-6-2004
- auteur E.. Prins
- Mijn collega
Mijn collega
Trajectklas
Emmeloord
“Ik ben iets tussen een leerkracht en een hulpverlener in”, zegt Ineke Klazinga (56). Sinds november 2003 zwaait ze als lerares de scepter over de Trajectklas in Emmeloord, een initiatief van de stichting Orthopedagogisch centrum IJsselmeerpolders. In deze klas worden leerlingen opgevangen die in het voortgezet onderwijs niet meer te handhaven zijn.
“Ik vind het werk heel boeiend en leerzaam, maar ook druk en pittig”, zegt Ineke. “De leerlingen zijn vaak heel moeilijk en er is geregeld contact nodig met hulpverleningsinstanties. Je moet veel geduld hebben.”
De leerlingen komen naar de Trajectklas met hun eigen boeken en opdrachten van de school. Soms voor een paar uur per week, soms voor alle dagen. Ineke Klazinga: ”Ik heb hier bijna elk uur andere leerlingen, die allemaal met iets anders bezig zijn.” Gemiddeld heeft ze zo’n vijf leerlingen tegelijk in de klas. Bij haar werk krijgt ze assistentie van een technisch onderwijsassistent, een maatschappelijk werkster en een orthopedagoog.
Het belangrijkste doel van de Trajectklas is de leerlingen weer zover krijgen dat ze terug kunnen naar hun oorspronkelijke school. “Lukt dat niet, dan gaan ze naar een vorm van speciaal onderwijs”, zegt Ineke. Op latere leeftijd haalde ze voor deze onderwijsvorm haar lesbevoegdheid, tegelijk met een diploma remedial teacher. Dankzij deze bijscholing wist ze uit de wao te komen. Terug in het onderwijs, waar ze ruim 35 jaar eerder begonnen was als juf op een lagere school. Met haar terugkeer naar het onderwijs werd Ineke ook gelijk lid van de AOb. ”De vakbond haalt de hete kastanjes voor je uit het vuur. Dan wil ik daar ook lid van zijn.”