• blad nr 6
  • 20-3-2004
  • auteur . Overige 
  • Column

 

Eén zwaluw…

Eén zwaluw in de lucht maakt nog geen zomer. Zeker niet als die zwaluw OMO heet. Natuurlijk valt het toe te juichen dat een stichting met 45 grotendeels rk-scholen in het voortgezet onderwijs de ouderbijdrage gefaseerd gaat afschaffen. Bijna had ik geschreven: de vrijwillige bijdrage maar welke ouder heeft de moed om zijn kind in een pijnlijke uitzonderingspositie te plaatsen door om principiële redenen dan wel uit pure armoede niet te betalen? OMO is natuurlijk wel een van de rijkste stichtingen binnen het bijzonder onderwijs en beschikt ongetwijfeld over een omvangrijk eigen vermogen. Daarom kan OMO veel extra’s doen waarin de bekostiging door het rijk niet voorziet. Natuurlijk heeft de stichting gelijk als ze zegt dat die rijksbekostiging voldoende moet zijn, maar iedereen die werkt in het onderwijs weet dat dat helaas niet zo is. Vooral openbare scholen weten dat, want wat gemeenten aan extra’s verschaffen moet altijd ook naar de bijzondere scholen binnen die gemeente worden doorberekend. Dat bij gemeenschappelijke inkoop van de leermiddelen door stichtingen als OMO aanzienlijke kortingen kunnen worden bedongen is ook waar. Maar dan vraag ik me af: waarom wordt dan de aanschaf van leermiddelen niet landelijk centraal geregeld waarbij de overheid (het ministerie) prijsafspraken maakt met de educatieve uitgevers die nu hun prijzen zelf vaststellen? Waarom krijgt de SLO niet de opdracht om op basis van objectieve kwaliteitsnormen de (te) vele methoden kritisch te bekijken? Niet alleen op inhoud maar ook op soberheid van uitvoering? Dan kunnen de prijzen binnen aanvaardbare grenzen gehouden worden. Wanneer alleen de door de SLO goedgekeurde methoden worden aangekocht dan zal dat de keuzemogelijkheden van scholen wel beperken, maar is dat erg? Waarom moeten er per vak meer dan bijvoorbeeld drie of vier (minstens één per zuil) methoden op de markt komen? En waarom kunnen ook in ons land, net als in tal van beschaafde buitenlanden, de leermiddelen niet gratis zijn? En natuurlijk heeft voorzitter Kraakman van OMO gelijk als hij zegt dat onderwijs in principe kosteloos moet zijn! Ik heet hem van harte welkom in onze rijen.

Dit bericht delen:

© 2024 Onderwijsblad. Alle rechten voorbehouden
Het auteursrecht op de artikelen in dit archief berust bij het Onderwijsblad, columnisten of freelance-medewerkers. Het citeren van delen van artikelen is toegestaan, mits met bronvermelding. Volledige overname, herplaatsing of opname in andere publicaties is slechts toegestaan na overleg met de hoofdredacteur via onderwijsblad@aob.nl Indien het gaat om artikelen van freelancers zal hiervoor een bedrag in rekening worden gebracht.