blad nr 14
23-8-2003
auteur T. van Haperen
Column

Apartheid

Na de vakantie start de eerste middelbare school voor homo's in New York. Dat meldt de New York Post. Naast de foto mag de directeur kort uitleggen dat pestgedrag dwingt tot dit initiatief. Vervolgens laat het tabloid een leger tegenstanders aan het woord. Kinderen horen bij elkaar in de klas, de volgende stap is een school voor linkshandigen. Een prijzenswaardig standpunt, maar de werkelijkheid beweegt wel andersom. Aparte scholen voor meisjes, jongens, rijk, arm, zwart, wit, streng, vrij, publiek, privaat, religieus, atheïstisch... de verschillen groeien. Dat is in Nederland niet anders. Ergens op de hei volgt een stel half idiote hoogbegaafden het onderwijs dat ze leuk lijkt, op het moment dat het hun uitkomt. Ook minder radicale varianten doen het goed. Apartheid mag weer en ouders zijn bereid daarvoor te betalen. Een school voor homo's lijkt een logisch gevolg van deze ontwikkeling.
Toch valt een spoedige opening van een dependance in Nederland niet te verwachten. In New York worden kinderen gepest, maar ze durven kennelijk hun homoseksuele gevoelens te uiten. Dat is hier ondenkbaar. Homo's zijn vies, goor en smerig. Een stel zestienjarigen kan in geuren en kleuren uitleggen waarom... dat is gewoon zo! Allochtonen en hun islam krijgen hier vaak de schuld van, maar dat beeld is onjuist. Autochtonen zijn net zo fout. Homo is het meest gebruikte scheldwoord op het schoolplein. Een homoseksuele leraar, met een beetje verstand in zijn donder, zwijgt over zijn persoonlijk leven, want het werk in de klas wordt een gevecht en bij verlies is de steun van de omgeving teleurstellend. De homohaat op de Nederlandse scholen resulteert in een klimaat dat qua intolerantie niet onderdoet voor de jaren vijftig.
Het algemeen vormend onderwijs faalt hier collectief. Opvoeden tot eigentijds burger is dé doelstelling, maar bijbrengen van de betekenis van grondrechten lukt niet. Sterker, discriminatie op basis van seksuele voorkeur is toegestaan. Zo lang er geen ongelukken gebeuren is het geen item. Politici maken zich liever druk over uiterlijkheden als hoofddoekjes en petten. Wat leerlingen dragen is belangrijker dan hoe ze zich gedragen.
Mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar is me meer op het laatste te richten. In de vakantie heb ik een cursus gevolgd bij de Amerikaanse filmindustrie. Robert de Niro is een uitstekende leraar. Stapels van zijn werk heb ik bestudeerd. Goodfellas, The Godfather, The Untouchables, Taxi Driver. Na analyse this, analyse that was ik eruit: intimidatie vormt een wezenlijk onderdeel van het leven. De eerste de beste die 'vuile kankerhomo' zegt, sleur ik uit de bank en klem ik met zijn kop tussen deur en sponning. Dat hoef ik maar één keer te doen. Zo gauw haat een prijs krijgt, verdwijnt het als sneeuw voor de zon. Dus als we nou even met zijn allen... Een veilige leeromgeving is het enig juiste antwoord op apartheid. Die hoofddoek en pet mogen dan gewoon blijven... kinderen moeten zich wel kunnen uiten.