blad nr 10
17-5-2003
auteur E.. Prins
Mijn baan

Mijn baan

Eigenlijk had ze een carrière voor ogen al contrabassist, maar bij ‘toeval’ rolde Emke Wang (32) het onderwijs in. “En dat bleek ik heel leuk te vinden.”
Nou ja, zo’n rare carrièrestap was het eigenlijk ook niet. Ze had weliswaar het conservatorium afgerond, maar ook een studie Nederlands en daarmee is een baan als NT-2 docente niet zo onlogisch. En zo begon het, zes jaar geleden, met cursussen voor oalt-docenten die hun staatsexamen Nederlands moesten halen. Dat was op de pabo in Rotterdam en sindsdien is Wang verkocht. “Voor mij is de pabo een van de leukste plekken om Nederlands te geven. Ik vind ‘taalkunde’ en ‘taalverwerving’ de interessantste onderdelen van het vak en de pabo is de enige plek waar je met dat theoretische deel van je studie nog wat kan doen.”
Sinds een jaar werkt Wang 32 uur op de I-Pabo in Amsterdam. “Het werk op een pabo is heel afwisselend. Dat spreekt me ook erg aan. Leren lezen, taalverwerving, grammatica en spelling. Het komt allemaal aan bod.” En niet alleen inhoudelijk is het werk gevarieerd. “Op een hbo heb je ook veel ruimte voor het ontwikkelen van lesmateriaal. Dat vind ik leuk.” Behalve aan studenten geeft ze ook nog steeds nascholing aan oalt-leerkrachten. Dat maakt haar werk extra gevarieerd.
Nu ze bijna fulltime in het onderwijs werkt, vond Emke Wang het tijd worden voor de overstap van de Koninklijke Nederlandse Toonkunstenaars Vereniging naar de AOb. “Het symboliseert voor mij een beetje de keus voor het onderwijs.” Bondslidmaatschap vindt ze er ‘gewoon bijhoren’. “De bond onderhandelt voor mijn belang en voor het belang van het onderwijs. Dat wil ik steunen.”