- blad nr 8
- 19-4-2003
- auteur . Overige
- Column
En ik dan?
Maar die gevoelens van verongelijktheid leven sinds de invoering van de lumpsum al lang in het vervolgonderwijs. Daar beslist het schoolbestuur, in feite de directie, in welke schaal nieuwkomers worden aangesteld. En bovendien beslist de leiding wie er een halve of hele schaal bij krijgt. Natuurlijk altijd gebaseerd op een deskundige en eerlijke beoordeling. Maar toch, hoe vaak zal het voorkomen dat een collega zich verbitterd afvraagt: En ik dan?
En nu krijgen we diezelfde, voor de collegiale sfeer zo gevaarlijke situatie in 2005 bij de invoering van de lumpsum in het basisonderwijs. Dan zal ook daar het besluit of iemand van schaal 9 naar 10 mag, genomen worden door de directie, die overigens zichzelf in schaal 14 kan plaatsen. Natuurlijk, vooral bovenschoolse directies verdienen dat voor hun zware en verantwoordelijke werk, wie durft daaraan te twijfelen? Wie durft te veronderstellen dat deze macht kan leiden tot manipulatief beleid? Zeker, macht verderft, maar dat geldt natuurlijk niet voor directeuren en al helemaal niet voor de bovenschoolse. Behalve de salarissen van de leraren en het oop moeten ook het schoonmaken en het binnenonderhoud uit de lumpsum betaald worden. Daarover beslist het bestuur en dat delegeert het weer aan de directie. Eindelijk wordt de directeur dan een echte bedrijfsmanager met secretaresse en een leasebak. Hij onderhandelt en sluit contracten af met schoonmaak- en onderhoudsbedrijven. Hij delegeert de minder zware klussen aan zijn locatiebeheerders. Hij kent geen leerling en de meeste personeelsleden slechts zeer oppervlakkig. Vanuit de hoogte van zijn functie voert hij zijn onderwijs- en personeelsbeleid en ziet dat het goed is. Welcome to the brave new school!