blad nr 6
22-3-2003
auteur . Overige
Column

Beroepsoriëntatie

Het is een wat vreemde periode in de Tweede Kamer. Aan de ene kant een parlement met nieuwe jonge enthousiaste mensen, aan de andere kant de onzekerheid van welk kabinet er komt en wat het beleid zal worden. Ondertussen gaat het gewone leven gelukkig door en worden de fracties bestookt met e-mails van verontruste docenten in de tweede fase van het voortgezet onderwijs. Minister van der Hoeven heeft meer vrijheid aangekondigd voor de scholen in het onderwijsprogramma, maar die vrijheid betekent dat er bij sommige vakken in de profielen wat af gaat en bij andere meer ruimte komt. Als Tweede Kamer worden wij geacht daar een goed afgewogen oordeel over te geven. En dat zal ook zeker gebeuren.
De praktijk is voor mij dichtbij met een dochter in zes-vwo. De laatste maanden voor het eindexamen zijn ingegaan en wat mij opvalt is de grote hoeveelheid werkstukken die nog gemaakt moet worden. Natuurlijk, een beetje planning vanuit de leerling kan ook geen kwaad, maar ronduit vreemd vind ik de tachtig uur studielast die wordt ingeruimd voor beroepsoriëntatie en bezoeken van open dagen en dergelijke. Daar moet een verslag voor worden geschreven en dat kost weer tijd. Deze tachtig uur mag van mij er direct uitgehaald en aan een ander vak gegeven worden. De meeste leerlingen weten allang wat ze gaan studeren en het oriënteren op een vervolgstudie kan prima op zaterdagen en in een herfstvakantie.
Terugkomend op de werkstukken, aan het einde van de basisschool maken kinderen prachtige werkstukken en houden presentaties om u tegen te zeggen. Vervolgens worden al die verworven vaardigheden in de basisvorming in de ijskast gezet en aan het einde van de middelbare schoolloopbaan moeten die vaardigheden weer worden toegepast. Waar blijft een goede aansluiting? Ik hoop dat het kabinet er snel komt met een goede minister van Onderwijs (van mij mag ze blijven) en dan kan ook de Tweede Kamer weer aan de slag.