blad nr 8
21-4-2001
auteur . Overige
Column

Van de Camp

'Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker.' Aan deze slogan van de Belastingdienst moest ik denken toen ik het interview las met minister Hermans in de Volkskrant van 5 april. Onder de kop 'Tijd is rijp voor meer autonomie van scholen' doet de minister een poging om die autonomie in de praktijk van alledag vorm te geven, maar hij slaagt daar allerminst in. Enkele dagen daarna was dan ook het commentaar van de Volkskrant gewijd aan diezelfde minister: als hij niet snel met concrete voorstellen komt, blijft hij een droomminister - u begrijpt wat ik bedoel.
Maar ik zal de minister helpen, zoals een loyale maar ook royale oppositie betaamt. Wie nader studie maakt van autonomievergroting en deregulering, merkt al spoedig dat het inderdaad knap lastig is om concreet aan te geven waar we dan precies gaan dereguleren. Om de school heen is een 'hoop gedoe', wat we al of niet bewust gewild hebben, maar wat veel werk met zich meebrengt. Ik noem een aantal voorbeelden.
1. Het personeelstekort. Wanneer er een ruimer personeelsaanbod zou zijn, zou dit de schoolleiding veel (zoek)tijd schelen. Het is ook te gek voor woorden dat basisscholen geld van onvervulbare vacatures moeten teruggeven en niet op andere wijze mogen inzetten.
2. De vervanging bij ziekte. Idem als bij 1.
3. De regels van het participatie- en vervangingsfonds. De administratie die deze fondsen voor de scholen veroorzaken, moet eenvoudiger kunnen.
4. Meer in het algemeen de gedetailleerde arbeidsvoorwaarden. Een overbekend probleem. De 'minutenwals' van de adv zijn we dan wel voorbij, maar er kan nog steeds niet flexibel beloond worden, flexibel worden om- en bijgeschoold, personeel flexibeler worden ingezet. Ik doe niet af aan de rechten van werknemers maar zoals vaak door mij gezegd: het kan moderner en slagvaardiger.
5. Het onderscheid tussen structureel en incidenteel geld. Dat wordt zo langzamerhand echt een crime. Incidenteel geld kun je niet structureel inzetten en alles moet dubbel bureaucratisch verantwoord worden.
6. Regels en voorschriften van de inspectie. Autonome scholen vragen een ander inspectietoezicht, niet om meer bureaucratische voorschriften.
7. Overleg en samenhang in de zorgstructuur. Twee voorbeelden: Weer samen naar school en leerwegondersteunend onderwijs. Prachtig, maar eer het kind op zijn plaats zit, zijn we wel veel commissies en vergaderingen verder. Kan dat niet eenvoudiger?
8. Overleg met gemeentebesturen over scholenbouw, verkeer en omgeving van de school. Zou de eenloketgedachte van het bedrijfsleven en een vaste contactambtenaar per school geen idee zijn?
9. Overleg over het gemeentelijk onderwijsachterstandenbeleid en alles wat daarmee samenhangt. Onze bekendste voetballer zei het al: Ieder voordeel heb z'n nadeel. Maar zouden de gemeentebesturen weten wat het GOA-beleid en het Oogo aan tijd vragen van de schoolleiding?
10. Meer ideeën, welkom op wvandecamp@tk.parlement.nl