- blad nr 19
- 2-11-2002
- auteur . Overige
- Vakwerk
Beter lerende kinderen krijgen andere lesstof
Spaans tegen de verveling
De directrice van de Dolfijn benaderde Agnes Smorenburg zo'n twee jaar geleden met de vraag of zij zin had om Spaans te geven. "Mijn kinderen zaten op de Dolfijn en ik had al eerder aangeboden om Spaanse les te geven. Het leek mij een goed idee om beter lerende kinderen andere stof aan te bieden in plaats van alleen maar extra sommen. Ik denk dat deze leerlingen daar meer aan hebben. Dat vond de directrice ook", zegt Smorenburg. En zo gebeurde dat zij (onbetaald) les ging geven aan een aantal kinderen uit de groepen zes tot en met acht. Om de twee weken, een half uur voor iedere groep.
In het begin verliep het niet allemaal even soepel. "De methode die ik eerst gebruikte was niet goed. De leerboeken zagen er niet aantrekkelijk uit en de stof was erg beperkt. De kinderen leerden zinnen als 'de hond zit op de tafel', maar 'hallo' zeggen in het Spaans kwam niet aan de orde. Dit werkte absoluut niet motiverend." Tegenwoordig gebruikt zij een andere methode die een collega voor haar uit Spanje meenam. Dankzij een sponsor kon de school de methode aanschaffen.
Tellen met Trotamundos
"Los Trotamundos (de Globetrotters) is speciaal ontwikkeld voor kinderen van acht tot twaalf jaar en bestaat uit een instructieboek, een werkboek en een cassette. De boeken zien er heel modern uit. Er staan strips in en er kan in geknipt en geplakt worden. Door middel van leuke opdrachtjes leren de kinderen in het Spaans te communiceren. Ze leren bijvoorbeeld tellen, groeten, zichzelf voorstellen, naar iemands woonplaats vragen en de dagen van de week."
Agnes Smorenburg legt uit dat de cursus een grote zelfstandigheid vereist. "In de blokuren, waarin alle leerlingen zelfstandig aan opdrachten werken, kunnen ze hun Spaanse opdrachten maken. De lessen die ik om de twee weken geef zijn vooral bedoeld om eventuele problemen te bespreken en om spelletjes te doen. Voor de rest doen ze het alleen", vertelt de docent. Hoewel Los Trotamundos een goede methode is, moet er nog wel in worden veranderd. "Ik zal binnenkort de instructie uit het werkboek in het Nederlands vertalen, want veel kinderen wisten hier niet zo goed raad mee. Waarom ik niet voor een Nederlandse cursus heb gekozen? Er zijn voor kinderen geen goede Nederlandse cursussen Spaans. Er is geen markt voor."
Spaanse toets
Op dit moment volgen zo'n twintig kinderen de Spaanse cursus. De school bepaalt wie er voor in aanmerking komt. Smorenburg is daar wel blij mee. "Ik krijg wel eens vragen van ouders waarom hun kind niet op Spaans mag. Ik houd me daar verder buiten. Het is moeilijk om te bepalen wie een 'betere' leerling is en ik denk dat de school dat zelf moet blijven doen. Ik weet ook niet precies volgens welke criteria de Dolfijn iemand selecteert. Wel kan ik aangeven dat iemand moet stoppen met Spaans. Als een kind er duidelijk geen zin in heeft, is het beter dat het stopt. Maar de school heeft meestal van tevoren een goed gesprek met de leerling."
De meeste kinderen die de vreemde taal leren, zijn behoorlijk gemotiveerd. De school werkt goed mee om dit ook zo te houden. Iedereen is er inmiddels wel aan gewend dat er af en toe Spaans gekletst wordt in het schoolgebouw. Niemand doet moeilijk als de 'kinderen Spaans' een half uurtje uit de reguliere les worden gehaald, want het wordt goed ingepast in het rooster. In het begin waren er wel wat problemen. "Soms viel mijn les samen met gym. Ja, dan zag ik natuurlijk niemand. Ook kregen de kinderen soms op hun kop, omdat ze tijdens een blokuur aan Spaans werkten in plaats van aan hun extra rekensommen. Ik heb tegen de kinderen en leerkrachten gezegd dat Spaans net zo goed extra werk is. Het is niet de bedoeling dat zij dit thuis moeten doen en dat hoeft nu ook niet meer."
Het geleerde wordt tot nu toe niet getoetst, maar dat gaat in de toekomst wel gebeuren. "Ik moet binnenkort toetsen maken, want het is toch leuk als Spaans op het rapport komt te staan. Eerlijk gezegd heb ik hier niet over nagedacht toen ik eraan begon. Dat kwam pas toen ouders gingen vragen waarom nergens op het rapport stond dat hun kind Spaans had gevolgd", legt Agnes Smorenburg uit.
Ze hoopt dat ze nog lang les kan blijven geven op de Dolfijn. De ouders, de school en de kinderen zijn blij met het initiatief. "Het is anders dan lesgeven aan studenten, maar het is ontzettend leuk. Soms vergeet ik dat ik niet voor mijn studenten sta. Dan zeg ik bijvoorbeeld tegen de kinderen dat ze sommige Spaanse woorden ook uit het Frans kunnen herleiden. De meeste tienjarigen spreken over het algemeen geen Frans en hebben niks aan zo'n geheugensteuntje. Maar over het algemeen gaat het wel goed, hoor."
Mocht ze toch ooit stoppen, dan hoopt Smorenburg dat iemand haar vervangt. "Ik ben bezig om de docentenhandleiding in het Nederlands te vertalen. Ik durf te beweren dat zelfs iemand die slechts een korte cursus Spaans heeft gevolgd, met de handleiding erbij, de kinderen Spaanse les kan geven."