blad nr 7
6-4-2002
auteur G. van der Mee
Commentaar

Wereldreis en bedrijfsleven

In de hal van een flinke basisschool ergens midden in het land, hangt een portrettengalerij van alle 24 teamleden. En die vraagt permanent onderhoud. Niet eens vanwege vergrijzing en een enorme pensioengolf, integendeel, de gemiddelde leeftijd van het team ligt ver beneden het landelijk gemiddelde. Het is de krappe arbeidsmarkt binnen en buiten het onderwijs die voortdurend voor wisselingen zorgt.
Leerlingengroei en klassenverkleining maken dat er twee nieuwe collega's bij komen. Twee juffen vertrokken naar een school dichterbij huis, een derde solliciteerde met succes naar een directeursfunctie in een andere gemeente. Twee portretten verdwenen uit de galerij omdat ze het onderwijs verlieten. Eén gaat op wereldreis, een ander koos voor het bedrijfsleven.
Die laatste twee varianten komen in het onderwijs meer en meer voor. In vier jaar tijd is het aantal mensen dat het onderwijs - tijdelijk of voorgoed - uitstapt dramatisch toegenomen. In 2000 hielden meer dan 12.000 leraren het voor gezien. Het gaat allang niet meer alleen om vrouwen met die stoppen met lesgeven om voor hun kinderen te gaan zorgen. Alles wijst erop dat meer vrouwen er juist voor kiezen om door te werken. De weglek naar het bedrijfsleven daarentegen groeit sterk.
Uit de cijfers over de uittocht uit het onderwijs die Het Onderwijsblad in dit nummer presenteert, blijkt nog lang niet alles. Hoe de groeiende groep weglopers precies is samengesteld - jong, oud, beginner of senior - weten we niet. De exacte reden van hun vertrek evenmin. Om gerichte maatregelen te nemen om meer mensen voor het onderwijs te behouden, is het zaak dat dat snel wordt uitgezocht.
Het is wel ónze stellige indruk dat vooral beginners na een paar jaar vertrekken. Omdat ze ergens anders meer kunnen verdienen, bij hun start elders beter worden begeleid of de werkdruk lager is. Dat is niet alleen lastig voor de school die iemand kwijtraakt, maar daarbovenop ook slecht voor het imago van de hele sector.