- blad nr 5
- 10-3-2001
- auteur . Overige
- Column
Barth
Ik word soms een beetje mies van dat soort berichten. Het lijkt net alsof onder de Haagse kaasstolp iedereen zich druk maakt over Iets Technisch over de hoofden van alle andere Nederlanders heen. Wat zegt dat nou, zo'n norm?
Tijdens de kabinetsformatie hebben wij afgesproken dat de uitgaven van de overheid mogen meegroeien met de economie. Toen dachten we dat de economie jaarlijks met twee procent zou groeien. Dat leek zelfs aan de optimistische kant: er dreigde crisis, Azië ging ons al voor. Maar mocht er toch meer geld binnenkomen, dan zou dat worden besteed aan verlaging van het financieringstekort en aan lastenverlichting.
We weten nu dat die twee procent te voorzichtig was: de economie groeide gemiddeld met drie procent. Het gevolg is dat het financieringstekort al enige tijd niet meer bestaat, van de meevallers zijn we de staatsschuld gaan aflossen. Nu hebben wij daar niets op tegen. De tijd dat de PvdA het 'links' vond om niet op een kloppende begroting te letten, ligt gelukkig al lang achter ons. Immers, met gezonde overheidsfinanciën zijn geen draconische bezuinigingen nodig als het economisch wat slechter gaat. Bovendien kost de rente op de staatsschuld jaarlijks zo'n dertig miljard gulden. Geld dat toch nuttiger besteed zou kunnen worden!
Die lastenverlichting, dat is een ander verhaal. Iedereen betaalt inmiddels veel minder belasting en wat ons betreft naderen we de grens. Wat heb je aan een rijke straat en een arme staat? Nòg meer lastenverlichting dreigt ten koste te gaan van investeringen die nodig zijn om onderwijs, zorg en politie en justitie op een goed peil te brengen en te houden.
Ook die 2,5 procent aan investeringen ligt zwaar op de maag. Door uit te gaan van een veel lagere groei dan realistisch bleek, is er minder geld voor investeringen en veel meer voor staatsschuld en lastenverlichting. Dat knaagt als je tegelijkertijd weet van wachtlijsten voor operaties, te volle klassen en uitgaansgeweld. Zal het land nu werkelijk in rampspoed gedompeld raken als we dat percentage hoger maken? Als we de noden in de samenleving belangrijker vinden dan een drie jaar oude afspraak?
En is het kabinet niet te snel tevreden als het om onderwijs gaat? 240 Miljoen moa-budget lijkt veel, maar voor 15.000 gulden per basisschool heb je er geen conciërge bij. De 400 miljoen voor gebouwenonderhoud lijkt ook veel. Maar van 25.000 gulden per basisschool kun je net drie lokalen laten schilderen.
De Zalmnorm is dit voorjaar dus niet waar het ècht om draait. Het gaat over goed onderwijs voor kinderen, passende zorg voor ouderen en dat iedereen veilig over straat kan. En de prijs die je als partij bereid bent daarvoor te betalen.