- blad nr 4
- 1-4-2023
- auteur T. van Gelder
- Column
In de kou
Onderwijs werd betiteld als cruciale sector. De sector draaide een tijdje zo goed mogelijk door, totdat het echt niet meer ging en iedereen thuis zat. Maar toen waren er al de nodige leraren, ondersteuners en leerlingen besmet geraakt.
Nu is het maart 2023. Het lijkt alsof de coronapandemie in een ander tijdperk heeft plaatsgevonden. Maar niet voor degenen die nog dagelijks worden herinnerd aan hun coronabesmetting. Met extreme vermoeidheid, breinmist, geheugenverlies, verlies van concentratie kortom, voor degenen met long covid.
Voor deze collega’s is op dit moment nog niets geregeld. Hoe bizar. Het ene moment ben je werkzaam in een cruciale sector, en het andere moment krijg je te horen dat je daar zelf de consequenties maar van moet dragen. Je zal maar 28 jaar zijn, vijf jaar werkzaam in het onderwijs en al twee jaar bezig met herstel van long covid. En mogelijk onder bijstandsniveau uitkomen, als je afgekeurd wordt. Wie neemt er verantwoordelijkheid voor deze groep collega’s?
Maart 2023. Weer die volle overlegtafel met bonden, werkgevers en beide ministers nu Wiersma en Dijkgraaf. De ministers wijzen naar de werkgevers, de werkgevers wijzen naar het kabinet. Kastje naar de muur. Dat moet anders.
Ingewikkeld is onze vraag niet: zorg voor inkomensbescherming voor deze collega’s. Ze hebben in de frontlinie gestaan toen de pandemie om zich heen greep. Laat ze nu niet in de kou staan.