blad nr 4
1-4-2022
auteur T. van Gelder
Column

Opleiden voor het leven

Noodklokken, alarmbellen en tikkende tijdbommen. Elke beroepssector gebruikt zijn eigen krachttermen om duidelijk te maken dat het voor hen vijf over twaalf is. Door de opbouw van de Nederlandse beroepsbevolking zijn er de komende jaren steeds meer plekken met grote personeelstekorten. Veel mensen gaan met pensioen en de generaties eronder zijn nu eenmaal met minder.
In het onderwijs weten we daar alles van, meer collega’s is de echte structurele oplossing voor het onderwijs. Daarom pleiten en strijden wij voor betere cao’s en minder werkdruk om het mooiste vak van de wereld weer aantrekkelijk te maken. Maar niet iedereen pakt het op die manier aan.
Met stijgende verontwaardiging las ik onlangs het betoog van Doekle Terpstra, groot lobbyist voor de technieksector. Een numerus fixus voor alle mbo-studies waar niet genoeg vraag voor is op de arbeidsmarkt. Zo! Dat zal al die über hippe kinderen eens leren dat ze techniek moeten gaan doen in plaats van iets wat ze interessant vinden.
Ik ken Doekle Terpstra ook als oud voorzitter van onze concullega’s van de CNV. Hij als geen ander zou dus moeten weten dat je moet zorgen dat werk aantrekkelijk is in plaats van iets van bovenaf op te leggen.
De geschiedenis leert ons dat de arbeidsmarkt zich niet altijd even goed laat voorspellen. Nog maar een paar jaar geleden was er geen enkel tekort aan onderwijsassistenten, nu is er een groot tekort. En dat is maar een voorbeeld. Laten we dus ophouden met leerlingen op te leggen wat zij wel of niet moeten gaan doen. Leren doe je voor het leven, want als die techniekstudenten van Terpstra klaar zijn met het installeren van al die zonnepanelen, moeten ze ook weer verder.