• blad nr 1
  • 1-1-2022
  • auteur J. Bos 
  • Column

 

Generatie C

“Meneer, ik wil skileraar worden.” De les is net voorbij en Joris blijft nog even treuzelen. Zodra de laatsten van zijn klasgenoten de deur uitlopen komt het hoge woord er uit. Ja, hij weet dat ik zijn studieloopbaanbegeleider niet ben, maar toch wil hij graag even zijn carrièreswitch met me bespreken. Morgen heeft hij zijn sollicitatiegesprek. Of ik nog tips heb. Tips? Ik kijk hem verbaasd aan. Jazeker Joris, gewoon even lekker je kop erbij houden en doorbijten!
Maar dat denk ik alleen. In plaats daarvan vraag ik Joris waarom hij halverwege het tweede jaar van zijn studie journalistiek opeens heel wat anders wil gaan doen. Hij was toch juist zo lekker bezig? Zijn antwoord is wat halfslachtig: Hij houdt nu eenmaal van skiën. En minder van studeren. Zijn hart volgen, weet je wel?
Even later in docentenkamer vertel ik het verhaal met een mengeling van frustratie en verbazing aan een collega. Wat is er toch aan de hand in mijn klas? Het lijkt wel of de studenten een beetje de weg kwijt zijn. Want Joris is niet de eerste en ook zeker niet de enige die - hoe zeg ik het netjes? - enige moeite heeft om koers te houden.
Mijn collega knikt. Ze signaleert precies hetzelfde in haar tweedejaarsklassen: een compleet gebrek aan doorzettingsvermogen. Raadselachtig. Tot ze zich realiseerde dat dit cohort niet alleen last heeft van, maar gelijk opgaat met de coronapandemie. Dit zijn de studenten die aan het einde van hun middelbare school geen centrale eindexamens deden en zonder bindend studieadvies doorstroomden naar het tweede studiejaar. De studenten die niet op vakantie en niet naar festivals gingen. Kortom: de studenten die in een veranderde wereld terecht kwamen. En nog lang niet wereldwijs zijn. Dit is generatie C.
De volgende dagen blijft dit inzicht in mijn hoofd rondsuizen. Het verklaart veel. Maar interessanter is misschien wel wat het betekent. Voor hen, maar ook voor mij als docent. Ik kan me er aan irriteren, maar dat lost niets op. Ondertussen hebben we geleerd dat domweg je adem inhouden en wachten tot alles weer bij het oude is, helaas niet werkt. In deze veranderde wereld zal ik me in mijn onderwijs ook moeten aanpassen. Hoe? Daar ben ik nog niet achter. Tips zijn welkom.
En Joris? Die blijft voorlopig gezellig bij ons. Bij Sunweb zagen ze geen match. Als alternatief boden ze hem een plek als schoonmaker aan in een skiresort. Joris heeft bedankt. Hij herinnerde zich plotseling dat hij eigenlijk journalist wilde worden.

Dit bericht delen:

© 2025 Onderwijsblad. Alle rechten voorbehouden
Het auteursrecht op de artikelen in dit archief berust bij het Onderwijsblad, columnisten of freelance-medewerkers. Het citeren van delen van artikelen is toegestaan, mits met bronvermelding. Volledige overname, herplaatsing of opname in andere publicaties is slechts toegestaan na overleg met de hoofdredacteur via onderwijsblad@aob.nl Indien het gaat om artikelen van freelancers zal hiervoor een bedrag in rekening worden gebracht.