• blad nr 6
  • 1-6-2021
  • auteur R. Wisman 
  • Flashback

 

‘Hij loodste mij er doorheen’

In haar hoogtijdagen haalde Daniëlle de Bruijn (43) Olympisch goud bij het Nederlands waterpoloteam. De voormalig topsporter is haar vroegere conrector nog altijd dankbaar dat hij ervoor zorgde dat ze examen kon doen op haar eigen middelbare school.

“Twee keer deed ik mee aan de Olympische Spelen. In 2008 wonnen we en was ik Olympisch topscoorder; in de finale tegen Amerika scoorde ik zeven van de negen doelpunten. Tot mijn tiende woonde ik op Borneo waar mijn vader bij Shell werkte. Als kind in een expat-gezin deed ik vanaf mijn zesde vijf of zes sporten per week: voetbal, hockey, tennis, paardrijden, zeilen en turnen. Ik vond alles leuk en was bijna overal goed in. Terug in Nederland ging ik op zwemmen en op waterpolo. Tijdens een toernooi werd ik gescout voor Jong Oranje.
Vanaf dat moment moest ik, naast alle trainingen in Vlaardingen, ook eens per week naar Zeist. Vanaf mijn woonplaats: anderhalf tot twee uur enkele reis. Vanaf vwo-5 kwamen er momenten waarop ik school moest missen in verband met Jong Oranje. Daar had ik toestemming voor nodig van conrector Toine Hermans. Hij werkte hieraan mee op voorwaarde dat mijn cijfers er niet onder zouden lijden. Hermans was streng, maar ook empathisch en supporting: ‘Goed van je, ga ervoor’, zei hij. Maar hij liet me niet gaan zonder helder af te spreken hoe ik de lesstof ging inhalen. Precies wat je nodig hebt als jonge topsporter. Hij loodste mij erdoor heen.
Eén complete schoolexamenperiode miste ik door een training in het buitenland. Hermans regelde dat ik het schoolexamen direct bij thuiskomst kon doen. Ik moest hem beloven dat ik geen contact met klasgenoten zou hebben. Blij met de oplossing volgde ik de regels gehoorzaam op. Sport was voor mij belangrijker, maar ik wilde dolgraag mijn diploma halen op deze school. Achterin de auto op weg naar Zeist en weer terug naar huis deed ik huiswerk. Op basis van discipline en leerhouding ging ik ieder jaar met vooral zessen over naar de volgende klas. Behalve voor sport, daarvoor had ik een 10. Na de topsport begon ik aan een loopbaan in het onderwijs. Bij de scholengemeenschap Leo Vroman in Gouda ben ik nu hoofd personeelszaken en administratie. Senior collega Bas Mol zorgde ervoor dat de overgang mentaal soepel verliep. Ik kan met hem sparren over zaken waar ik tegenaan loop. Het leuke is dat hij op onze school ook leerlingen begeleidt die op topniveau sporten. Voor de leerlingen die ook in de (jeugd)eredivisies waterpolo’en doet hij wat Hermans voor mij deed. Hij kijkt wat een leerling nodig heeft en regelt dat. Ik realiseerde me later pas hoe belangrijk dat voor mij is geweest.”

Bas Mol (64) is gymnastiekdocent op Leo Vroman sinds 1991. Ook is hij docent-begeleider en toptalentencoördinator en coördinator sportklas: “Voetbal, schaatsen, jiujitsu en waterpolo. Onze school geeft veel ruimte aan leerlingen met talent, maar de verantwoordelijkheid ligt primair bij de leerling en diens ouders. Voor Daniëlle is het vanzelfsprekend om het uiterste van zichzelf te vergen, maar vergeleken met de topsport is het onderwijs een softe sector en dat was voor haar soms wennen.”

Dit bericht delen:

© 2024 Onderwijsblad. Alle rechten voorbehouden
Het auteursrecht op de artikelen in dit archief berust bij het Onderwijsblad, columnisten of freelance-medewerkers. Het citeren van delen van artikelen is toegestaan, mits met bronvermelding. Volledige overname, herplaatsing of opname in andere publicaties is slechts toegestaan na overleg met de hoofdredacteur via onderwijsblad@aob.nl Indien het gaat om artikelen van freelancers zal hiervoor een bedrag in rekening worden gebracht.