- blad nr 4
- 23-2-2002
- auteur . Overige
- Redactioneel
Werkstraf na mishandelen docent
“Niemand komt aan mijn zoon”, “ik ga je vermoorden” en “ik krijg je wel”, riep moeder M. naar Van Daal toen ze de wis- en natuurkundedocent op 29 november aanviel. Twee dagen daarvoor had hij tijdens het surveilleren vijf jongens gesommeerd naar binnen te gaan, omdat zij overlast veroorzaakten. Eén van de jongens, J.J., gaf geen gehoor aan Van Daals verzoek, waarop de docent hem aan zijn jas mee naar binnen nam. De zus van J.J. vertelde vervolgens aan haar moeder, E.M., dat Van Daal haar zoon de hele school door had gesleurd.
“Ik kwam de school binnen lopen en zag een meisje naar me wijzen. Vervolgens kwam haar moeder op me aflopen en begon me te slaan”, aldus Van Daal, die geen docent was van de dochter of zoon. E.M. slaat, schopt en stompt Van Daal. Als hij haar van zich af duwt en in bedwang probeert te houden, valt dochter D.J. hem van achter aan. Uiteindelijk komt de conciërge tussen de vechtende partijen. E.M. bijt Van Daal nog hard in zijn arm. Vervolgens gooit ze de adapter van een mobiele telefoon naar zijn hoofd.
Excuses
@T1:De rechter vond het heel erg dat de moeder haar slachtoffer heeft gebeten. De docent moet herhaaldelijk tegen infecties worden behandeld, waardoor hij voortdurend aan het voorval herinnerd wordt. Ook vond de rechter het zeer ernstig dat E.M. geen goed voorbeeld geeft aan haar eigen kinderen én de kinderen op school. Bovendien vond ze het jammer dat de verdachte haar excuses nog niet heeft aangeboden aan Van Daal, die, ook al is hij gewoon les blijven geven, veel last heeft van de gebeurtenis. Volgens de officier van justitie had het het slachtoffer erg geholpen als hij een kaartje of een bloemetje van de vrouw had ontvangen. “Hij wil mij vast niet zien”, antwoordde E.M. die zich ‘heel erg schaamde’. Van de rechter mocht E.M. alsnog haar excuses aanbieden aan Van Daal, die tijdens de zitting aanwezig was. Deze was blij met de excuses, hij vond het het belangrijkst dat E.M. spijt had van haar daad.
De officier van justitie eiste veertig uur werkstraf. Volgens haar is E.M. al genoeg geschrokken en gestraft, omdat haar kinderen van school zijn verwijderd en zij zich erg schaamt voor haar daad. De rechter willigde de eis van de officier in, al pleitte E.M.’s advocaat voor een boete, omdat zij waarschijnlijk een beginnende hernia heeft. De reclassering zal een passende straf verzinnen. De dochter van E.M. heeft via HALT al een werkstraf uitgevoerd.