- blad nr 8
- 1-9-2020
- auteur R. Sikkes
- Commentaar
Het tekort, de derde golf
Twee jaar later noemt onafhankelijk aanjager aanpak lerarentekort Merel van Vroonhoven de huidige maatregelen ‘versnipperd, vrijblijvend en beperkt’. Dat zal een ‘schadelijke impact kunnen hebben een hele generatie kinderen en jongeren.’ Ze bepleit een taskforce. Nu komt die er wel, in het laatste jaar van een kabinetsperiode, waarin traditioneel weinig meer zal gebeuren. Aan het begin van die kabinetsperiode noemden VVD, CDA, D66 en Christen Unie het woord lerarentekort niet eens in hun regeerakkoord.
Ondanks de opbloeiende belangstelling voor het leraarsberoep zitten we middenin de derde golf van het tekort. De eerste maakte ik mee, toen ik mijn oudste dochter in 1998 naar school bracht. Een briefje op de deur: ‘Juf is ziek, geen vervanging, wilt u uw kind weer meenemen.’ Als freelance medewerker van het Onderwijsblad dook ik in de cijfers over de onderwijsarbeidsmarkt. Dat onderzoek resulteerde in het coververhaal ‘Het Tekort’ dat landelijk aandacht kreeg.
Nu, bij mijn vertrek als hoofdredacteur, openen we helaas weer met het tekort. Ik had dit verhaal liever niet gemaakt, maar de laatste drie kabinetten hebben het probleem onderschat, genegeerd en weggewoven. Gelukkig zijn er lichtpuntjes. Het rapport van aanjager Merel van Vroonhoven biedt een goede basis voor een steviger beleid. Het is alleen niet genoeg. Om het tekort definitief op te lossen, zijn structurele investeringen nodig om werken in het onderwijs aantrekkelijker te maken. De ingrediënten voor een nieuw regeerakkoord zijn simpel: kleinere klassen en een beter salaris. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Beter onderwijs voor iedereen.
‘Ik had dit verhaal liever niet gemaakt’