- blad nr 5
- 1-5-2020
- auteur . Overige
- Opinie
Leraren: bedankt!
Het is lachen als de halve klas in zijn pyjama de les volgt en de leraar steeds struikelt over de techniek, erkent scholier Julian Talma. Maar hij ziet hoe zijn leraren hun best doen en wil hen daarvoor bedanken.
Het zijn vreemde tijden. Waar we nu normaal gesproken begin april allemaal gezellig met elkaar op school zouden klagen dat we toe zijn aan vakantie, hadden we die vakantie ineens daadwerkelijk. Althans, soort van, want de lessen gingen nog wel gewoon door. Digitaal. En digitale middelen en docenten gaan helaas niet zo goed samen.
Bij ons op school werken we vooral met Microsoft Teams. En dat is een lastig programma, zo blijkt. Allereerst was de docent die ene les in april zo’n 20 minuten te laat. Hij kreeg het programma niet aan de praat en had die 20 minuten nodig om uit te vinden hoe hij een vergadering kon openen. Dat hij maar liefst drie keer door zijn eigen leerlingen uit de vergadering gegooid werd, had hij niet door.
Maar ook daarna bleef het een bijzonder grappige les. De helft van de klas zat in zijn pyjama voor de camera (waaronder de docent zelf) en de les werd regelmatig verstoord. Door een leerling die niet doorhad dat zijn microfoon nog aanstond terwijl hij genoot van een zak chips, bijvoorbeeld. Of door de haperende wifi-verbinding van onze leraar. Het maakte het allemaal niet makkelijker voor onze toch al worstelende digibeet.
Maar we sloegen ons door deze problemen heen en uiteindelijk had het toch verdacht veel weg van een normaal lesuur. Het online werken heeft zelfs zo zijn voordelen. Onderling met elkaar praten, is namelijk vrijwel onmogelijk zonder betrapt te worden, dus onze leraar had eindelijk eens een stille klas voor zich zitten. Iedereen maakte zijn opdrachten en de docent legde af en toe een opdracht uit. Het begon zelfs zoveel op een normaal lesuur te lijken, dat een leerling toestemming vroeg om naar de wc te gaan. Het leidde opnieuw tot een lachsalvo.
Hardwerkend
Toch blijft het wennen. Voor de leerlingen, maar vooral voor de docenten. Al weken zijn zij bezig met het aanpassen van hun lesprogramma’s, zodat deze thuis hervat kunnen worden. En dat digitaal werken, dat is voor sommigen echt een enorme uitdaging. Toch doen onze leraren allemaal ontzettend hun best om er het beste van te maken. Daarom wil ik via dit stuk onze leraren bedanken. En daarnaast heb ik een oproep aan mijn medescholieren. Ik zou het geweldig vinden als we met zijn allen onze lieve, hardwerkende, betrokken docenten een handje helpen. Steek ook hen af en toe een (digitale) hart onder de riem en leg ze uit hoe Skype of Teams werkt. Ze verdienen het.
Julian Talma is zeventien jaar en zit in 6-vwo van het Liudger in Drachten. Volgend schooljaar gaat hij communicatiewetenschap studeren aan de Universiteit van Amsterdam.
Dit stuk is een aangepaste versie van een blog op Scholieren.com