blad nr 5
1-5-2019
auteur L. Verheggen
Column

Werkloos in de zomer

Iedereen heeft te maken met het lerarentekort. Het onderwijspersoneel, de leerlingen, de ouders en de schoolbesturen. Je kan geen krant meer openslaan zonder weer een bericht te lezen over het steeds groeiende en nijpende lerarentekort. En terecht, we hebben te maken met een probleem dat niet alleen voor ons als onderwijspersoneel ernstig is maar voor de hele maatschappij.
Ik las dan ook met grote verbazing het bericht over leerkrachten die in de zomer zorgen voor een piek in het aantal ww-uitkeringen. Leerkrachten neem je dus aan in september zodat ze in juli en augustus de ww in kunnen. Onbestaanbaar zou je denken, vvvin deze tijd van het lerarentekort, maar helaas, uitkeringsinstantie UWV heeft er geen mening over en stelt alleen de droge cijfers vast.
Wie denkt dat hierover in de Tweede Kamer direct een spoeddebat is aangevraagd, komt van een koude kermis thuis. Sterker, in de Eerste Kamer ligt binnenkort een wetsvoorstel dat het mogelijk maakt om leerkrachten een onbeperkt aantal flex-contracten te geven bij ziektevervanging.
Na deze mededeling bleef het oorverdovend stil. Geen van de raden riep de schoolbesturen ter verantwoording, de minister deed niets en Kamervragen heb ik ook nog niet gezien. Niemand voelt zich blijkbaar verantwoordelijk.
Onderwijsminister Arie Slob stuurde vorig najaar een ‘handreiking’ naar alle scholen waarin staat wie er allemaal voor de klas mag staan: bevoegd én onbevoegd. Bovenaan dat lijstje had moeten staan: ‘stuur uw veelal bevoegde leerkrachten in de zomer niet de ww in, mensen lopen dan namelijk gelijk weer weg’. Helaas, dat stond er niet.
Er wordt veel gediscussieerd over hoe we ons vak weer aantrekkelijker maken om het lerarentekort aan te pakken. Zouden we in plaats van eindeloos te discussiëren niet eens met een simpele maatregel beginnen? Na goed functioneren bieden we onderwijs personeel een vast contract. We duwen ze niet meer de ww in.