- blad nr 14
- 1-10-2017
- auteur A. Klomp
- Geld telt
‘Ik ben trots op hoe we het doen’
Tekst Aranka Klomp Beeld Jelmer de Haas
{In de bolletjes bij de foto}
Nienke (37) en Jona (0)
Huishoudboekje
NETTO MAANDINKOMSTEN:
Netto maandinkomen €2.650
Kinderbijslag 190 per 3 maanden
Kindgebondenbudget €116
TOTAAL: €2829,33
UITGAVEN:
Studieschuld: €210
Gas/water/licht €134,67
Hypotheek na aftrek €655
Verzekeringen €193
Spaarbedrag: €50 voor Jona.
AOb-lidmaatschap: €17
Sportschool: €8,50
Internet/tv/telefoon €107
KWF: €2
Wegenbelasting: €26
Benzine: €100
Kinderopvang €340 netto
Kleding €75
Boodschappen: €400
‘Baby-dingen’: €50
Parkeergeld €5
Oppas €50
{streamer1}
@C1:Laatste grote uitgave: stationwagen van €2.950
Nienke: “Ik ben gewoon heel trots op hoe we het doen, Jona en ik. Daarom wilde ik meedoen aan deze rubriek. Collega’s zeiden: ‘Het verbaast ons niet dat jij gewoon vertelt wat je verdient en uitgeeft. Jij voelt je hoe dan ook een rijk mens.’ Dat is zo. Helemaal met de komst van Jona, een langgekoesterde wens.”
SCHULDEN
“Ik heb lange tijd in de schulden gezeten nadat mijn vorige relatie in 2013 strandde. Ik heb het op eigen kracht opgelost en schaam me niet voor die periode. Ik ben juist trots en blij dat het me gelukt is. Ik weet nog dat ik op 2 januari 2015 de fiets zat toen de bank belde. ‘Op 37 euro na ben je schuldenvrij’. Ik huilde van blijdschap.
Een maand later kocht ik een huis, een nieuwbouwwoning van €178.000 vrij op naam. Ik kreeg een hypotheek van €206.000, helemaal in mijn eentje. Ik voelde me zo sterk. Ik moest mijzelf echt knijpen soms, als ik door mijn huis liep: ‘Heb ik dit nou echt geflikt?’ Het was een nieuw begin, waarin ik financieel op eigen benen stond. Eindelijk kon en mocht ik weer genieten van het geld waarvoor ik werkte. Overigens is er onlangs een gelijkwaardig hoekhuis in deze straat verkocht voor meer dan €220.000. Joepie!”
STATIONWAGEN
“Mijn laatste grote uitgave was een auto, eerder dit jaar. Ik had een kleine auto, die vreselijk onhandig was met een kind en toebehoren. Met inruilwaarde, vakantiegeld en een meevallertje bij elkaar opgeteld kon ik een stationwagen kopen voor €2.950. Een stationwagen, ik! Ik voel me de koning te rijk in dat ding. Wat dat betreft is die periode van in de schulden zitten niet verkeerd geweest: ik kan nu echt met volle teugen genieten van wat ik nu wel kan doen en kopen. Dat hoeven helemaal geen dure dingen te zijn. De vrijheid is alleen al goud waard.
Na afbetaling van de schulden en tot Jona kwam, gaf ik geld gemakkelijk uit aan een weekendje Milaan of een weekje Canarische Eilanden. Ik had iets in te halen na al die jaren op een houtje bijten. Nu ik alleenstaande moeder ben, heb ik het minder breed, maar daarover zal je me niet horen klagen. Ik kies hier zelf voor en dat is een keuze met heel mijn hart. Ik geef nu makkelijker geld uit aan Jona, dan aan mijzelf. Een draagzak of buggy koop ik sneller dan een jurkje voor mijzelf.”
NATUURTALENT
“Niet dat alles voor Jona gloednieuw moet zijn, ben je gek. Tijdens mijn zwangerschap heb ik veel spulletjes gekregen, zoals kleding en speelgoed. Een kinderwagen kocht ik tweedehands via Facebook en een collega kwam met een Maxi-Cosi. Toen ik daar iets voor wilde betalen zei hij: ‘Je zou je eigen gelukkige glimlach eens moeten zien. Dat is voldoende.’ Ontzettend lief.
Voor Jona zet ik zijn kinderbijslag apart. Voor later. Daar mag hij niet aankomen, want als hij ook maar een beetje op mij lijkt, dan is hij geen natuurtalent met geld. Ik wil hem heel graag leren dat geld niet vanzelfsprekend is en dat sparen belangrijk is. Ik heb dat zelf nooit geleerd en doe het nu pas.
“Dat moet ook, want stel dat er nog een kindje bijkomt in de toekomst, dan zit je met dubbele opvangkosten en zo. Daar wil ik op voorbereid zijn. Ik ga er niet zo maar vanuit dat er dan een leuke papa is langsgekomen in mijn leven. Die is welkom hoor, maar ik laat er een tweede kind niet vanaf hangen.”
OPLEIDING
“Carričretechnisch heb ik ook plannen. Ik wil een post-hbo-opleiding gaan doen, al realiseer ik me dat dat een drukke boel gaat worden, zo naast de zorg voor Jona en een intensieve baan. Ik zou heel graag nog wat meer willen doen met coaching van leerkrachten, misschien uiteindelijk wel als zelfstandig ondernemer.”
Maar als alleenstaande moeder moet je net iets langer bij dat soort beslissingen stilstaan dan anders. Ik durf niet zomaar mijn vaste aanstelling op te geven. Wel hoop ik binnenkort qua salaris van de LC- in de LD-schaal terecht te komen. Dat vind ik niet alleen een fijn idee wat betreft inkomen, maar ook gewoon iets dat ik zelf bereikt heb en een stukje waardering.”
{streamer}