blad nr 14
1-10-2017
auteur L. Douma
Redactioneel

Code rood in het basisonderwijs

Uren bijhouden
Jelger van Dijk (35), leerkracht groep 1/2 bij daltonschool Daalhuizen in Velp:
“Ik zie zoveel leerkrachten die werken in hun vrije tijd, voor wie werk heel vaak op de eerste plaats komt. Zelf kan ik me ook niet herinneren dat ik ooit uren heb bijgehouden. Je gaat gewoon door tot het werk af is. Ik moet echt streng voor mezelf zijn, anders zou ik veel te veel tijd op school doorbrengen. Er staat weinig tegenover al dat harde werken, tenminste: qua salaris. Als je bedenkt dat leraren voortgezet onderwijs een opleiding op hetzelfde niveau hebben genoten, loopt het salaris wel erg scheef.”

Rompslomp
Daniëlle Bosman (29), leerkracht groep 3/4 bij basisschool de Piramide in Edam:
“De druk wordt steeds meer opgevoerd. Het contact met ouders is tijdrovend. En de administratieve rompslomp kost veel tijd. Soms administreer ik alleen maar voor de inspectie, niet omdat ik er wat aan heb in mijn klas. Die administratie gaat soms voor het voorbereiden van mijn lessen. En dat zou ik veel liever doen. Want ik sta sinds dit schooljaar in een andere groep. Ik maak momenteel heel lange dagen. Voor een te laag salaris. Het vak wordt op deze manier onaantrekkelijk. Zeker voor mannen, die we ook voor de klas willen hebben. Daarom staak ik.”

Wegbezuinigd
Ruby Bhugwandass (46), leerkracht groep 4/5 bij sbo-school Professor Dumont in Amsterdam:
“Ik maak me ernstige zorgen over de kwaliteit van het speciaal basisonderwijs. Vroeger had ik een onderwijsassistent bij mij op de groep staan: al die mensen zijn wegbezuinigd. Hun werk wordt neergelegd bij de leerkracht. Die het toch al veel zwaarder heeft nu de problematiek in het sbo door passend onderwijs zwaarder is geworden. We moeten te veel werk verzetten in een te korte tijd. En er komen geen nieuwe collega’s bij. Voor de vakantie hadden wij drie vacatures waarop drie brieven zijn binnengekomen. Het is bijna onmogelijk aan goed personeel te komen. Vandaar dat de lonen ophoog moeten.”

Tekortdoen
Corné Saarloos (35), intern begeleider bij basisschool J.C. Van Gent in Sommelsdijk:
“Ons bestuur steunt deze staking. Wanneer je werkgever je aanmoedigt te gaan staken, is de nood wel heel hoog. Als intern begeleider ben ik veel bezig met collega’s die problemen hebben hun passend onderwijs goed vorm te geven omdat de klassen te groot zijn. We hebben het idee dat we de kinderen tekortdoen. We weten hoe we kinderen het beste kunnen helpen, maar er is onvoldoende tijd. Ik merk dat kinderen met gedragsproblemen sneller exploderen. En dat de middenmoot, zeg maar de ‘normale kinderen’, een vergeten groep dreigt te worden.”

Zoveel drukker
Ada Janssen van Raay (48), leerkracht groep 7/8 bij daltonschool Honselersdijk in Honselersdijk:
“Ik ben niet voor staken, liever heb ik dat het gewoon goed geregeld is. Maar als dat niet het geval is en mijn bond roept mij op te gaan staken, dan ga ik. Mijn bestuur betaalt me overigens door, net als alle andere besturen in Westland. Ze geven daarmee een signaal af. Ik werk bijna 25 jaar in het onderwijs en heb het zoveel drukker gekregen. Al dat administreren. Ik ben verkeerscoördinator en ict-coördinator toen ik begon waren er nog niet eens computers. Al die extra’s moet je er ‘gewoon’ even bij doen. En als je ziek bent, is er geen vervanging.”

Kijk voor alle actuele informatie over de staking op AOb.nl