blad nr 10
3-6-2017
auteur A. Jonkman
Column

Meer salaris verdienen

Ik ben een beetje geïrriteerd thuisgekomen, omdat op school iedereen om 17 uur al weg was, terwijl ik kilo’s karton moest uitladen waarmee leerlingen morgen een maquette gaan bouwen. Het hek ging niet open, want de knop was onbemand. Mijn auto kon ik dus niet naar de deur rijden. En die deur ging niet open, want de schoonmakers waren vrijwel alleen in het gebouw. Ik denk aan onze ook mijn roep om salarisverhoging. Verdienen wij dat echt? Kan ik mij dat in het Onderwijsblad hardop afvragen? Ik wacht maar even met verder schrijven, loop naar beneden, schenk een glas wijn in en ga in de tuin zitten. De kinderen van mijn achterburen eten aan de andere kant van de schutting en praten over school. Hun docenten krijgen er flink van langs, hoor ik. Femke zit in 4 havo, Martijn in 5 gymnasium. Overal waar ik kom gaat het over het onderwijs. In het pannenkoekenhuisje na mijn zondagse wandeling: “Ik spreek de docent maar niet aan, anders moet mijn zoon het bezuren.” In het restaurant tijdens een weekendje weg in Bergen aan Zee: “Al die vakantie, wat een luizenbaan.” Op het strand in Zandvoort: “Ik heb serieus elk jaar een slechte mentor. Hoeveel pech kun je hebben”. Bij de kassa van de supermarkt: “Drie weken geleden een toets gemaakt en Y heeft hem nog steeds niet nagekeken. Hij is echt zoooooo lui.”
Altijd meng ik mij ongevraagd in de discussie, altijd neem ik het voor ons op. Dus ik pak mijn wijn en sleutels en loop naar de buren. Vertel. Martijn heeft een fantastische, jonge, natuurkunde docent. “Maar toch. Per vak één uur les in de week is meer dan genoeg. De rest doe ik zelf wel.” “Een derde van 4 havo blijft elk jaar zitten”, zegt Femke. “Dus zijn ze veel strenger geworden. Als je spijbelt verlies je het recht op herkansen van SE’s. Dat helpt niet, het maakt ons bozer.” Ik weet niet wat ik moet zeggen. Zittenblijven helpt ook niet. Slechts een fractie haalt daarna alsnog een diploma.
Verdienen wij een hoger salaris? In de ogen van buitenstaanders duidelijk niet. Tijdens de kabinetsformatie gaat het dan ook over migratie en voltooid leven, niet over geld voor onderwijs. Vandaag vind ik dat niet zo gek. Morgen waarschijnlijk wel. Dan blijkt ongetwijfeld dat mijn collega’s vanmiddag niet massaal in de zon zaten, maar velen van hen thuis bergen examens nakeken. Maar behalve wijzelf praat niemand daar over.