blad nr 9
6-5-2000
auteur . Overige
Column

Lambrechts

Welk cijfer heb ik voor het werkstuk over de Tweede Wereldoorlog?², vraagt mijn echtgenoot, overtuigd van zijn succes omdat hij de memoires van Churchill uit zijn hoofd kent, aan onze dochter die zojuist uit school komt. Ze kijkt hem geërgerd aan: ³Een 5.² En ze voegt er meteen aan toe: ³Had dat niet wat beter gekund? Nou ja, je moet het zelf maar weten. Als ik blijf zitten, is het jouw schuld!² Behulpzaam rekent ze alvast uit wat een jaar zittenblijven hem gaat kosten. ³Lesgeld, boeken, schoolgeld, excursiegeld en opnieuw een heleboel werkstukken.²
Vanuit de serre hoor ik dit aan en meng me in de discussie. ³Een 5? Je vader een 5 voor een werkstuk geschiedenis?² Fijntjes vraag ik hem: ³Wat had de doctor vorige maand ook al weer voor dat anw-werkstuk over de anticonceptiepil?² Getergd slaat hij het antwoord op mijn vraag over en schiet meteen in de verdediging. ³Die opdracht klopte voor geen meter en wat er in het boek over staat deugt ook niet. Volkomen achterhaald en bovendien veel te specialistisch. Maar ja, dat kan ik moeilijk opschrijven want dan weet haar leraar meteen dat vader zich ermee bemoeid heeft. Geloof me, niemand had dat werkstuk fatsoenlijk kunnen maken.²
Oké, ik geloof je, maar misschien is het toch beter om je er voortaan niet meer mee te bemoeien, dan weten we tenminste zeker aan wie ze haar punten te danken heeft. Bovendien, dit doet toch geen enkele ouder?²
Tring... de bel. De buurman aan de deur. Of we geïnteresseerd zijn in het ruilen van een werkstuk economie van zijn dochter (knipoog) tegen een werkstuk ckv van onze dochter? ³Ik zou het je niet aanraden², antwoord ik, ³hij had er maar een 6 voor.²
Anderen werkstukken voor je laten maken schijnt niet alleen in het voortgezet onderwijs een onhebbelijke gewoonte te worden. Steeds vaker krijg ik verzoeken van studenten die maar nauwelijks verhullen dat ze het liefst zouden willen dat jij hun eindscriptie voor ze schrijft. Dat gaat dan ongeveer als volgt: ŒGeachte heer Lambrechts, wij kennen u als onderwijsspecialist voor D66. Kunt u ons uw visie presenteren en daarbij tevens aangeven in welke fase van het innovatieproces het beleid zich momenteel bevindt? Kunt u ook aangeven waar in de beleidsstukken wij over dit onderwerp iets kunnen vinden, hoe de stand van zaken nu is en wat het maatschappelijk veld over dit onderwerp vindt? Welke gevolgen zou een positief advies hebben voor andere beleidszaken in het onderwijs, zoals klassenverkleining, oalt, eindtermen pabo¹s, etc. We zouden het bovendien op prijs stellen als u ons enkele aandachtspunten zou willen geven waar wij rekening mee moeten houden bij het schrijven van een beleidsadvies met betrekking tot dit onderwerp. Met vriendelijke groeten.¹
Weet je wat? Ik zal mijn man vragen voortaan dergelijke e-mails te beantwoorden. Die begrijpt dit soort dingen stukken beter.