- blad nr 3
- 6-2-2016
- auteur W. de Lange, de
- Column
Sissi en de ondergang
De tablet, ons door het bevoegd gezag voorgeschreven, werkt niet mee. De vrolijke Duitse film, vanmorgen vroeg nog beschikbaar, is opeens onvindbaar, ook voor de whiz kids in de klas. Hoe kan dat nou, ik had het helemaal uitgezocht? Maar daar gelooft de klas helemaal niets van. Terwijl ik het echt had uitgezocht. En jawel hoor, daar komt in het filmlijstje de gevreesde titel al aan. “Ja, de Untergang, laten we de Untergang gaan kijken”, roept een jongen.
Ik moet snel beslissen, anders wordt het helemaal hangen en vervelen. De jongens zeuren, de meisjes hebben geen hoop meer, dat ze dit lot kunnen ontlopen. Nou, vooruit dan maar. Der Untergang.
Der Untergang is een film over de laatste dagen van Hitler en het Derde Rijk. Het is een heel goede film, in mijn ogen. Maar de afgelopen jaren hebben me geleerd dat veel leerlingen een totaal andere film zien dan ik. Zo komt het voor, dat ze denken, dat een man die zo beleefd is tegen zijn secretaresses, onmogelijk slecht kan zijn geweest. “Wat zielig, hoe kan je nou allemaal zo’n zieke, oude man in de steek laten”, heb ik een alleraardigste derdeklasser ooit horen roepen. En sindsdien draai ik Der Untergang niet meer, ook al vind ik het nog zo’n goede film.
Ik had het nu ook niet moeten doen, allemachtig, wat een verkeerde beslissing! De film draait een tijdje en de klas begint al weer te draaien en op de klok te kijken, als ik Ur hoor zeggen: “Ik hou van Hitler.” Waarom, vraag ik. “Hij vermoordde Joden.” Keiharde stomp in maag. Beheerst blijven. Waarom vind je dat goed? “Joden vermoorden moslims.” Bijna alle moslims, die in de afgelopen jaren zijn omgekomen, waren het slachtoffer van oorlogen tussen moslims onderling. “Ja, dat is omdat moslims niet zo goed zijn opgeleid. Joden regelen dat moslims elkaar vermoorden.” Dat is makkelijk, zo kun je altijd één groep van alles de schuld geven, zonder een spoor van bewijs. Zo deed Hitler dat ook. Plechtig zegt Ur: “Ik kan het niet bewijzen. Maar ik weet dat ik gelijk heb.”
“Jullie roepen altijd dat islam vrede is”, roept Kevin, die achter Ur zit. “Hoe kun je dan zeggen dat het goed is om te moorden?” Daar moet Ur even over nadenken. Ronnie, die pal naast hem zit, ziet hierin een kans om het hele gesprek overhoop te gooien door te roepen dat Hitler juist een schoft was, omdat hij de Joden vermoordde, maar Poetin (waar komt die nou opeens vandaan?) een heel toffe peer is.
De rest van de klas ziet aan onze gezichten, dat er een ongewoon gesprek gaande is, maar verstaat niet veel, want die film draait nog. Ben je niet tenminste met me eens, dat een mens een ander niet mag vermoorden, vraag ik Ur. “Ja, eigenlijk wel.” De bel. Moet vervolgd.