blad nr 5
7-3-2015
auteur A. Jonkman
Column

Morgen weer een dag

Het is woensdag het zesde uur; de vijfde les dat ik in 1-mavo aandacht ga besteden aan het fenomeen woordformules. Iedereen zit net op zijn stoel met zijn eigen spullen voor zich als Sybren verontwaardigd roept: “Mevrouw, Susan zegt dat ik pornoblond haar heb.” De klas reageert behoorlijk opgewonden. Ik zet de beamer aan en typ op www.vandale.nl het woord ‘porno’ in. Er staat: ‘verzamelnaam voor zinnenprikkelende lectuur, films, muziek, tekeningen’. De klas is heel erg teleurgesteld. Deze beschrijving lijkt helemaal niet op de associaties die zij hebben met het woord. We kunnen verder met de les.
Opgave 36: Voordat zwerfkatten in een dierenasiel worden geplaatst, moeten ze eerst langs de dierenarts. De kosten van het asiel worden meestal betaald door de gemeente. In Emmen berekent men de kosten per zwerfkat met de woordformule kosten in € = 15 + 7,40 x tijd in dagen. Vraag: Waar zijn die 7,40 per dag voor, denk je?
“Mevrouw, wat is een woordformule?” Kimberley wordt door de klas uitgelachen, want ‘waar hebben wij het nu al de hele tijd over, is ze dom of zo?’. In de rol van docent probeer ik haar in bescherming te nemen door te zeggen dat Kimberley echt wel weet wat een woordformule is, maar gewoon even de naam was vergeten. Dat overkomt ons allemaal wel eens, toch? Maar als mens kan ik eerlijk gezegd het geduld bijna niet meer opbrengen. Het uur hiervoor had Marijke in 5-vwo nog gevraagd of ze goed had begrepen dat logaritmen geen gewone getallen zijn die op de getallenlijn staan, maar exponenten. Wat ik hier doe heeft toch niks met wiskunde te maken? Er gaat in deze klas te veel lestijd verloren aan gedoe. Kees prikt Steven in zijn nek, Erica krast de tekening 1D in het schrift van Eva door, want ze snapt niet waarom haar buurvrouw fan is van One Direction. ‘Oké, Harry is wel knap.’ Midden in mijn uitleg zegt Margot dat zij mijn oog make-up mooi vindt, Karel roept dat hij uit zijn broek is gescheurd. Nog één lesweek en dan staat het proefwerk over dit onderwerp gepland.
Ik hoor mijzelf heel erg boos worden en de klas schrikt er van. Wat doe ik fout? Ik kom dan wel halverwege het jaar binnen en het is ook meer dan tien jaar geleden – het was nog tijdens mijn opleiding – dat ik 1-mavo les heb gegeven, maar collega’s van de afdelingen basis en kader staan toch voor hetere vuren? Waarom zou ik dit niet kunnen?
Aan het eind van de dag zoek ik een collega Nederlands op, van wie de klas zegt dat zij heel goed is. Hoe doe jij dat, vraag ik? Mijn collega begint een liefdevol verhaal over aandacht, speelse lesopeningen, geduld, kruiswoordraadsels, structuur, contact, voorspelbaarheid en plezier. Ze houdt van deze kinderen en dat is erg aanstekelijk. Wij praten nog even na over onze eigen kinderen en gaan naar huis. Morgen weer een dag.