- blad nr 5
- 7-3-2015
- auteur W. Dresscher
- Kleine column
De werkvloer
Het onderwijs is anders georganiseerd. Daar gaat de leiding over alles. Leraren worden als uitvoerders verantwoordelijk gesteld voor van alles, ook voor zaken waar zij door gebrek aan tijd, geld of het ontbreken van enige training weinig mee kunnen. Zaken die goed lopen, worden vaak geclaimd door de bestuurders. Het is tenslotte hun personeel dat het goede werk levert.
Door de leraar een beschermde status te geven en van het vak een registerberoep te maken, wil de AOb met de partners in de Onderwijscoöperatie balans op de werkvloer brengen. Dat begint met vaststellen waar leraren zelf over gaan. Er zijn nu eenmaal zaken waarover leraren beter kunnen oordelen dan bestuurders. Dat maakt leraren niet doof voor hun omgeving. Ze hebben immers collega-docenten met wie ze hun visie moeten bespreken. De beroepsgroep heeft een vertegenwoordiging nodig om vast te stellen aan welke standaard het onderwijs moet voldoen. Die in staat is aan te geven wanneer een leraar ondermaats functioneert. Die vaststelt aan welke normen de lerarenopleidingen moeten voldoen en er op toeziet dat leraren hun vak bijhouden via goede bij- en nascholing.
Het zijn zaken waar de AOb al heel lang voor strijdt. Met opeenvolgende kabinetten hebben we samengewerkt om deze visie in de praktijk te brengen. In september werden we onaangenaam verrast met een registerwetsvoorstel dat de centrale gedachte - registratie – uit ons gedachtegoed pikte en verder alle rechten bij de werkgevers neerlegde. Het was wederom ‘voor u, over u en zonder u’. Op initiatief van de AOb heeft de Onderwijscoöperatie gedreigd alle medewerking aan het project op te schorten. Staatssecretaris Dekker koos eieren voor zijn geld. Hij heropende de onderhandelingen. Het resulteerde in een nieuwe tekst waarin leraar en beroepsgroep in ere werden hersteld. De werkgeverskoepels reageren daar tot op heden tandenknarsend op. Vooral de Mbo-raad doet flink van zich horen. Die club stapelt drogredenaties en put uit voorspellingen van rampspoed. Dat deze gekunsteld aandoen, is toe te schrijven aan het feit dat er eigenlijk geen diepere gedachte achter zit. Ook de andere werkgeverskoepels bewijzen lippendienst aan het belang van de leerling, aan de waarde van goede leraren en aan de noodzaak van checks en balances.
Joris Luyendijk publiceerde onlangs een boek over de ontwikkelingen bij de banken die voorafgingen aan de val van Lehman Brothers. De overeenkomst is treffend: geen bemoeienis, geen regels, geen interventies, wacht u maar rustig af, wij regelen het allemaal. Wel, de gevolgen zijn bekend.
Walter Dresscher, voorzitter AOb