blad nr 1
11-1-2014
auteur A. Jonkman
Column

Winterblues

Het is prettig te weten dat onze leerlingen later zullen meedraaien in de wereldtop.Veel sporters, dansers, kunstenaars, couturiers, acteurs, modellen, ondernemers, muzikanten, architecten, wetenschappers en politici uit dit piepkleine landje zijn wereldberoemd. Op veel plaatsen wordt geprobeerd Schiphol na te bouwen, het ging pas mis met het Songfestival toen wii andere landen gingen nadoen en ons gras is groener dan dat van de buren. Aan onze publieke ruimte wordt voortdurend geprutst en gepoetst om hem perfect te krijgen, wij hebben Leco voor de optimale glamour, de jongens van Serious Request voor het engagement, VPRO en BNN voor onverwachte invalshoeken. En waarschijnlijk wordt Duitsland dit jaar wereldkampioen met Nederlands voetbal. Mijn punt? Nederland kent helemaal geen zesjescultuur. Behalve op school. lets in het systeem maakt dat jonge mensen onze werkomgeving niet als inspirerend ervaren en pas na hun schooltijd tot bloei komen. Er is bij mij op school een verzuimcoördinator fulltime bezig met het organiseren van disciplinaire maatregelen voor een steeds groter wordende groep leerlingen, de lijst met protocollen voor en tegen uiteenlopend gedrag past niet meer op één webpagina. Het geduw en getrek dat er nodig is om leerlingen aan hun toekomst te laten werken ontmoedigt mij soms. lk heb mij serieus afgevraagd oÍ ik in dit nieuwe jaar wel wil blijven kiezen voor het werk dat ik doe. Lesgeven
is ontzettend leuk, maar wlj doen echt iets fout en het frustreert mij dat ik na vijf jaar nog steeds niet weet wat dat is. Celukkig zei een leerling uit 4-havo vandaag tegen mij:"Mag ik vanmiddag na school nog even bij u komen om een paar vragen te stellen voor de toets van morgen? lk sta een 7,9 gemiddeld en dat motiveert mij om te werken voor een cijfer dat minstens zo hoog is als dat." Misschien vind ik het antwoord dit jaar wel. En anders jullie.