Docenten en ouders bungelen erbij

Niemand weet hoeveel thuiszitters Nederland heeft. Het is maar een van de vele zorgen in de operatie passend onderwijs. Besturen waren tot nu toe vooral bezig met de verdeling van macht en middelen, zo stelt de Evaluatiecommissie Passend Onderwijs vast. Docenten en ouders bungelen erbij.

Vermindering van het aantal thuiszitters is een van de doelen van de operatie passend onderwijs die in 2014 van start gaat. Helaas kon de ECPO (Evaluatiecommissie Passend Onderwijs) er niet achter komen hoeveel thuiszitters of leerlingen op wachtlijsten er nu zijn. Een taskforce moet dat uitzoeken.
Zo luidt het advies van de commissie aan staatssecretaris van Onderwijs Sander Dekker. De commissie houdt er na zes jaar mee op, maar heeft nog wel onderzocht hoe passend onderwijs er nu voorstaat. Het woord ‘zorg’ wordt vaak gebruikt om de situatie te duiden. Tot nu toe zijn de schoolbesturen vooral bezig met de verdeling van macht en middelen. “Dat is begrijpelijk”, zegt ECPO-voorzitter Jan Gispen, “als je ziet dat er in het basisonderwijs gemiddeld vijftien schoolbesturen in één verband samen afspraken moeten maken over de verdeling van invloed en middelen.” Uit een van de zeven onderzoeken blijkt dat de belangrijkste spelers nog onvoldoende weten waar ze aan toe zijn. Dat zijn de leraren die het moeten uitvoeren en de ouders van de kinderen voor wie het allemaal bedoeld is.

Extra inzet
Gispen vreest dat er op de open dagen die in januari in het voortgezet onderwijs gehouden worden, nog niet veel informatie zal zijn voor deze ouders. Zijn belangrijkste boodschap voor de staatssecretaris is: geen uitstel, maar extra inzet en ondersteuning om inhoudelijk invulling te geven aan de zorgplicht. Leraren vrezen toename van werkdruk. De ECPO vindt dat leraren betrokken moeten worden bij de invulling van het ondersteuningsprofiel van de school. Zij moeten aangeven welke extra hulp ze nodig hebben, bijvoorbeeld voor de aanpak van leerlingen met gedragsproblemen.
Omdat de regelingen per samenwerkingsverband mogen verschillen, voorspelt de commissie een ‘caleidoscoop van opvattingen en procedures’ met 77 samenwerkingsverbanden voor het po en 75 voor het vo. Er kan per regio een ander antwoord gegeven worden op de vraag welke leerling welke vorm van extra ondersteuning krijgt, op grond waarvan en met welk budget. De ECPO denkt niet dat de verwachtingen die de Tweede Kamer van passend onderwijs had (minder bureaucratie en een duidelijke verantwoording van de financiën) uit zullen komen, in ieder geval voorlopig niet. Het zal nog jaren duren voordat bepaald kan worden of deze operatie een succes wordt.