blad nr 14
21-9-2013
auteur R. Sikkes
Commentaar

Hengels inleveren!

En daar was VVD-Kamerlid Ton Elias weer. In het radioprogramma TROS Kamerbreed vierde hij een overwinning op het onderwijs. De bapo gaat er aan. Eindelijk zou het afgelopen zijn, verzuchtte hij, dat leraren op kosten van de belastingbetaler een dag per week zitten te vissen.
Wie denkt dat dit een eenzaam geluid is van de hofnar van de VVD, heeft het mis. Eerder al tekende De Telegraaf op hoe er bij het ministerie van Onderwijs wordt gedacht over de werklust van ouderen met bapo. ‘Die kunnen de hengels in de tas stoppen, meesmuilt een bron op het ministerie.’ Het is een wijdverbreid sentiment in Den Haag.
Het is een dom trucje: ondersteuners en leraren neerzetten als een stelletje uitvreters, waardoor het grote publiek geen moment medelijden moet krijgen met afschaffen van de seniorenregeling. Het vergroot de kloof tussen politiek en onderwijspersoneel, omdat het de werkelijkheid volledig miskent.
Veel oudere docenten doen schoolwerk op hun bapo-dag. Of rusten inderdaad uit van die inspannende baan. Het burnout-percentage is in het onderwijs het hoogste van alle sectoren in de economie. Nog maar even weer ter herinnering: leraren in Finland geven minder lesuren per week dan hun oudere Nederlandse collega mét bapo.
Tegelijkertijd probeerden de politici in De Telegraaf jong en oud te verdelen. Door de bapo zouden er geen banen zijn voor jongeren. Het omgekeerde is waar: op de bapo-dagen van ouderen werken jongeren. Samen goed voor 10 duizend banen.
Het vermoeiende is dat de onderwijsarbeidsmarkt vele malen complexer is dan politici neerzetten met hun vis-anekdote. Dat vraagt om slimme oplossingen in plaats van dictaten in een onderwijsakkoord. Hengels inleveren, hoezo? Wanneer het nadenken stopt, wordt het misschien wel eens tijd dat we met z’n allen een dagje aan de waterkant gaan zitten en een hengeltje uitgooien.